Cmentarz Bródnowski: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m Link do Polony
→‎Historia: drobne merytoryczne
Linia 79:
W 1952 dekretem [[Stefan Wyszyński|kard. Stefana Wyszyńskiego]] utworzono nową parafię św. Wincentego a Paulo, 13 października 1957 poświęcono fundamenty. Na nich stanął kościół Matki Boskiej Częstochowskiej będący repliką kaplicy – mauzoleum [[Przezdzieccy herbu Roch III|hr. Przeździeckich]] stojącą od połowy XIX wieku na [[Cmentarz Świętokrzyski w Warszawie|cmentarzu Świętokrzyskim]]. Autorem świątyni był [[Stanisław Marzyński]]. Patronką konsekrowanego w 1960 kościoła jest [[Obraz Matki Boskiej Częstochowskiej|Matka Boża Częstochowska]]<ref>{{Cytuj stronę | url = http://www.parafiawincentegoapaulo.pl/historia-parafii/ | tytuł = Historia parafii pw. św. Wincentego a Paulo oraz kościoła pw. Matki Bożej Częstochowskiej | praca = Parafia św. Wincentego à Paulo w Warszawie | opublikowany = parafiawincentegoapaulo.pl | data dostępu = 2020-11-22}}</ref>.
 
W 1967 zakończyła działalność restauracja „Krańcowa”, znajdująca się naprzeciwko głównej bramy nekropolii<ref>{{Cytuj książkę |nazwisko = Kasprzycki |imię = Jerzy |tytuł = Korzenie miasta. Tom III Praga |wydawca = Wydawnictwo VEDA |miejsce = Warszawa |data = 2004 |strony = 190 |isbn = 978-83-61932-03-1}}</ref>. Lokal, nazywany zwyczajowo ''Barem pod Trupkiem'', był popularnym miejscem urządzania styp pogrzebowych, tzw. syrków<ref>{{Cytuj książkę |nazwisko = Wieczorkiewicz |imię = Bronisław |tytuł = Gwara warszawska dawniej i dziś |wydawca = Państwowy Instytut Wydawniczy |miejsce = Warszawa |data = 1974 |strony = 495}}</ref><ref>{{cytuj książkę |nazwisko = Handke |imię = Kwiryna |tytuł = Dzieje Warszawy nazwami pisane |wydawca = Muzeum Historyczne m.st. Warszawy |miejsce = Warszawa |data = 2011 |strony = 533–534 |isbn = 978-83-62189-08-3}}</ref>. Budynek restauracji rozebrano wiosną 1968<ref>{{Cytuj książkę | nazwisko = Kasprzycki | imię = Jerzy | tytuł = Pożegnania warszawskie | wydawca = Arkady | miejsce = Warszawa | data = 1971 | strony = 172 | nazwisko2 = Stępień | imię2 = Marian}}</ref>.
 
Lata powojenne to czas, gdy wiele nagrobków z piaskowca zastępowano powszechnie stosowanym lastriko. W latach 60. XX wieku studnie zastąpiono centralną siecią wodociągową a wiele alej utwardzono. W późniejszych latach w głównych alejach zainstalowano oświetlenie. Podczas likwidacji jednej ze studni i prowizorycznych toalet w kwaterze 45N odkryto zbiorową mogiłę więźniów politycznych straconych w latach 1944–1956 w więzieniu Warszawa III – Praga (tzw. Toledo). Byli to żołnierze Armii Krajowej, WiN i NSZ. W 1997 ustawiono tu pomnik autorstwa Dariusza Kowalskiego<ref>[http://www.ngp.pl/str/tekst273.html Nowa Gazeta Praska-archiwum „Kwatera 45N” Paweł Elsztein].</ref>.