Jan III (książę Meklemburgii): Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje)
m Usuwam nieużywane parametry z Szablon:Kontrola autorytatywna
m lit.
Linia 42:
W 1418 lub 1419 r. Jan został pojmany i uwięziony przez [[władcy Brandenburgii|margrabiego Brandenburgii]] [[Fryderyk I (elektor Brandenburgii)|Fryderyka I Hohenzollerna]]. Elektor brandenburski chciał wymóc uznanie jego zwierzchności nad [[Burg Stargard|Stargardem]] (niegdyś stanowiącym część Brandenburgii, przekazanym jednak jako wiano brandenburskiej księżniczki książętom meklemburskim). Wojna pomiędzy Fryderykiem a książętami meklemburskimi i [[książęta pomorscy|pomorskimi]] trwała do 1427 r., zawarty w czerwcu tego roku pokój nie przyniósł jednak uwolnienia księcia Jana. Jan zmuszony został do podpisania odrębnej umowy, kilkanaście dni później, na mocy której odzyskał wolność w zamian za wysoki okup oraz uznanie zależności lennej względem elektora. Prawdopodobnie podupadły na zdrowiu, ostatnie lata życia spędził na uboczu.
 
W 1436 r. zmarł Wilhelm, ostatni książę z linii dynastii meklemburskiej rządzącej [[Werle]] (odrębna część władztwa pierwszych książąt meklemburskich, wydzielona na skutek podziału między synów książęcych w 1227 r.). Jan i współrządzący z nim Henryk, a także władcy Meklemburgii-Schwerin: [[Henryk IV Gruby]] i [[Jan V (książę Meklemburgii)|Jan V]] uznali się za jego dziedziców. Roszczenia do tego terenu zgłosił jednak także Fryderyk Hohenzollern (BrandenburgiiBrandenburgia sprawowała zwierzchność lenną nad częścią Werle). Konflikt został zakończony traktatem zawartym po śmierci Jana, w 1442 r., zgodnie z którym Werle przeszło pod wspólne rządy wszystkich książąt meklemburskich<ref>{{Cytuj książkę| nazwisko = Sommerburg| imię = Niklas| tytuł = Herzog Magnus II. Ein Kind seiner Zeit oder seiner Zeit weit voraus? Ein Herzog zwischen Mittelalter und Neuzeit. Studienarbeit| url = http://books.google.pl/books?id=r9h0s8qMCPUC&pg=PA10| wydawca = GRIN Verlag| rok = 2006| strony = 10| isbn = 978-3-638-93600-2| data dostępu = 2014-01-07}}</ref>.
 
Żoną Jana była Lutruda, córka księcia [[Anhalt|Anhaltu-Köthen]] Albrechta IV. Małżeństwo było bezpotomne. Po śmierci Jana III samodzielnym księciem Meklemburgii-Stargard pozostał jego kuzyn, Henryk.