Madera: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
→Historia Madery: int Znaczniki: Z urządzenia mobilnego Z aplikacji mobilnej Z aplikacji Android |
→Historia Madery: int Znaczniki: Z urządzenia mobilnego Z aplikacji mobilnej Z aplikacji Android |
||
Linia 87:
W 1801 i w latach 1807–1814 wyspa znalazła się pod zarządem [[Wielka Brytania|brytyjskim]]. W XIX w. Madera podupadła i straciła na znaczeniu. W 1931 r. na wyspie wybuchła rebelia przeciw lizbońskiej dyktaturze generała Carmony (Rewolta Maderska). Spowodowana ona była ograniczonym prawem do wyrobu mąki, co spowodowało wzrost ceny chleba, co z kolei wywołało kryzys gospodarczy i bankowy. Po początkowych sukcesach rebelia została stłumiona przez wojsko przybyłe z Lizbony. Od 1 lipca 1976 r. [[Autonomia regionalna|region autonomiczny]] z własnym rządem regionalnym i parlamentem.
W 1860 r. kilka miesięcy spędziła na Maderze cesarzowa Austrii [[Elżbieta Bawarska|Elżbieta]] – „Sissi”, lecząca się tu z [[Gruźlica człowieka|gruźlicy]] i depresji, w jaką popadła na wiedeńskim dworze. W 1922 w [[Funchal]] na Maderze ostatnie miesiące swego życia spędził [[Karol I Habsburg]], ostatni cesarz Austrii i król Węgier (został pochowany w kościele Igreja de Nossa Senhora do Monte). Od 21 grudnia 1930 do 23 marca 1931 przebywał tu na wypoczynku [[Józef Piłsudski]]<ref name=":0">[http://jpilsudski.org/artykuly-historyczne-pilsudski/epizody-z-zycia-jozefa-pilsudskiego/item/2022-marszalek-jozef-pilsudski-na-maderze Marszałek Józef Piłsudski na Maderze].</ref> – jego pobyt upamiętnia tablica w wilii Quinta Bettencourt na przedmieściach [[Funchal]]. Podczas pobytu na Maderze Piłsudski obchodził imieniny. W związku z tym ogłoszono akcję wysyłania imieninowych kartek na wyspę. Z całego kraju wysłano ponad milion pocztówek. Dostarczyć je na Maderę miał
Legenda portugalska głosi, że na Maderze osiadł król Polski i Węgier [[Władysław III Warneńczyk]] po zakończonej [[bitwa pod Warną|bitwie pod Warną]]<ref>Tak m.in. Joao Reis Gomes (1941), Joao C.D.Nacimento (1934), Conego Homen (1934), Alberto Artur Sarmento (1953) i in. oraz L. Kielanowski, ''Odyseja Władysława Warneńczyka'', Londyn 1991; Z. Święch, ''Ostatni krzyżowiec Europy. Oddychający sarkofag Warneńczyka?,'' Kraków 1995.
|