Ziemia lęborsko-bytowska: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m drobne redakcyjne |
m drobne techniczne |
||
Linia 14:
'''Ziemia lęborsko-bytowska''' – terytorium historyczne na [[Pomorze|Pomorzu]], złożone z dwóch okręgów ze stolicami w [[Bytów|Bytowie]] i [[Lębork]]u.
Obszarem do rzeki [[Łeba (rzeka)|Łeby]] władała dynastia [[Gryfici|Gryfitów]], jednak terytoriami miast [[Sławno]] i [[Słupsk]] rządziła ich boczna linia po [[Racibor I|Raciborze I]]. W 1227 r. po wymarciu bocznej linii, terytorium to nie powróciło do Gryfitów, lecz przeszło pod panowanie [[Sobiesławice|Sobiesławiców]]. W 1282 między księciem gdańskim [[Mściwój II|Mściwojem II]] a księciem wielkopolskim [[Przemysł II|Przemysłem II]] zawarty został [[układ w Kępnie]]; umowa głosiła, że ten z książąt, który przeżyje drugiego, będzie po nim dziedziczył. Od śmierci Mściwoja II w 1294 roku ziemia lęborsko-bytowska została objęta przez Przemysła II (następnie króla Polski), jednak roszczenia do tej ziemi zgłaszali także margrabiowie brandenburscy z [[dynastia askańska|dynastii askańskiej]]. Doprowadziło to do najazdu wojsk margrabiów brandenburskich w 1307 roku. W 1309 margrabia [[Waldemar Wielki (margrabia brandenburski)|Waldemar]] na mocy układu w Myśliborzu zrezygnował z roszczeń do [[Pomorze Gdańskie|Pomorza Gdańskiego]] na rzecz [[Zakon krzyżacki|zakonu krzyżackiego]] w zamian za 10 000 srebrnych marek. Dzięki temu m.in. ziemia lęborsko-bytowska została przejęta przez [[Zakon krzyżacki|Krzyżaków]]. W 1317 r. Krzyżacy przekazali [[ziemia
W latach 1455–1460 i od 1466 należała do [[książęta pomorscy#KSIĘSTWO POMORSKIE (ZACHODNIE)|książąt pomorskich]]. W 1460 roku książę [[Eryk II (książę pomorski)|Eryk II]] przekazał ziemię bytowską Krzyżakom zrywając sojusz z Polską, jednak w 1466 roku za zgodą Kazimierza Jagiellończyka wykupił ją od Krzyżaków na warunkach ogólnikowo określonej zależności od [[Polska|Polski]]<ref name=":0" />. Od [[1526]] ziemia lęborsko-bytowska była [[lenno|lennem]] Królestwa Polskiego.
|