Kamienica Anny Koźmińskiej w Warszawie: Różnice pomiędzy wersjami

|styl architektoniczny =

W okresie międzywojennym w budynku działało kino „Świt“„Świt”, które później zmieniło nazwę na „Acron“„Acron”<ref>{{Cytuj książkę | nazwisko = Majewski | imię = Jerzy S. | tytuł = Historia warszawskich kin | wydawca = Wydawnictwo Agora | miejsce = Warszawa | data = 2019 | strony = 224 | isbn = 978-83-268-2722-8}}</ref>.

W listopadzie 1940 kamienica znalazła się w obrębie utworzonego przez władze [[Okupacja niemiecka ziem polskich (1939–1945)|niemieckie]] [[getto warszawskie|getta]]<ref>{{Cytuj książkę | nazwisko = Weszpiński | imię = Paweł E. | tytuł = Mapa nr 1. Getto warszawskie. Granice przed wielką akcją likwidacyjną. [w:] Barbara Engelking, Jacek Leociak, Getto warszawskie. Przewodnik po nieistniejącym mieście | wydawca = Stowarzyszenie Centrum Badań nad Zagładą Żydów | miejsce = Warszawa | data = 2013 | isbn = 978-83-63444-27-3}}</ref>. W lokalu kina urządzono tzw. punkt, w którym mieszkali Żydzi przesiedlani do Warszawy z innych miast<ref>{{Cytuj książkę | nazwisko = Majewski | imię = Jerzy S. | tytuł = Historia warszawskich kin | wydawca = Wydawnictwo Agora | miejsce = Warszawa | data = 2019 | strony = 225 | isbn = 978-83-268-2722-8}}</ref>. Kamienica ponownie znalazła się w „aryjskiej“„aryjskiej” części miasta w w trakcie [[Wielka Akcja|wielkiej akcji likwidacyjnej]] w sierpniu 1942, której wynikiem była m.in. likwidacja tzw. małego getta<ref>{{Cytuj książkę | nazwisko = Weszpiński | imię = Paweł E. | tytuł = Mapa nr 7. Getto szczątkowe po wielkiej akcji likwidacyjnej. [w:] Barbara Engelking, Jacek Leociak, Getto warszawskie. Przewodnik po nieistniejącym mieście | wydawca = Stowarzyszenie Centrum Badań nad Zagładą Żydów | miejsce = Warszawa | data = 2013 | isbn = 978-83-63444-27-3}}</ref>.