Luan Starova: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Rescuing 1 sources and tagging 0 as dead.) #IABot (v2.0.8 |
Gjakovarus (dyskusja | edycje) →Życiorys: poprawa linków |
||
Linia 31:
== Życiorys ==
Studiował na uniwersytetach w [[Uniwersytet Świętych Cyryla i Metodego w Skopju|Skopju]] i w [[Uniwersytet w Zagrzebiu|Zagrzebiu]]. Na [[Uniwersytet w Zagrzebiu|uniwersytecie w Zagrzebiu]] obronił [[Doktor (stopień naukowy)|doktorat]] z [[Literatura francuska|literatury francuskiej]]. Od 1990 pracował na stanowisku profesora, wykładał literaturę francuską na [[Uniwersytet Świętych Cyryla i Metodego w Skopju|uniwersytecie w Skopju]], zaś w latach 90. XX w. był pierwszym ambasadorem [[Macedonia Północna|Republiki Macedonii]] w [[Paryż]]u. Pełnił także funkcję ambasadora Macedonii w [[Lizbona|Lizbonie]].
Jest członkiem [[Macedońska Akademia Nauk i Umiejętności|macedońskiej Akademii Nauk i Sztuk]]. Pisze powieści, wiersze, eseje. Zajmował się także tłumaczeniem dzieł pisarzy francuskich na [[język macedoński]]. W 2005 r. wydawnictwo [[Oficyna 21]] wydało polski przekład powieści ''Czasy kóz'', nominowanej do nagrody Jeana Monneta dla Najlepszej Powieści Europejskiej, w tłumaczeniu [[Dorota Jovanka Ćirlić|Doroty Jovanki Ćirlić]]. W 2006 r. książka znalazła się w finale [[Literacka Nagroda Europy Środkowej „Angelus”|Nagrody Literackiej Europy Środkowej „Angelus”]]. W 2014 ukazała się powieść Starovy ''Balkanwawilonci'' (Балканвавилонци), która została uznana powieścią roku w Macedonii w plebiscycie organizowanym przez czasopismo ''Utrinski vesnik''{{r|okno}}.
| |||