|1. poprzednik = [[Heinrich Reus von Plauen|Henryk VI Reuss von Plauen]]
|1. następca = [[Martin Truchsess von Wetzhausen]]
|dynastia =
Linia 35:
|wikicytaty =
}}
'''Heinrich VII Reffle von Richtenberg''' (ur. ok. 1415 w [[Szwabia|Szwabii]]; zm. 20 lutego 1477 w [[KrólewiecKaliningrad|Królewcu]]) – 33-ci [[wielki mistrz]] [[zakon krzyżacki|zakonu krzyżackiego]] w latach 1470–1477<ref>Paweł Pizuński, ''Poczet wielkich mistrzów krzyżackich'' Wydawnictwo Arenga Skarszewy, s.133.</ref>.
== Życiorys ==
Miał pochodzić z rodu [[ministeriał]]ów klasztoru w [[Klasztor Reichenau|Reichenau]]. Po wstąpieniu do zakonu krzyżackiego przez długi czas nie odgrywał żadnej znaczącej roli. Od 1446 był kompanem komtura ostródzkiego, a od 1448 kompanem wielkiego mistrza [[Konrad VI von Erlichshausen|Konrada von Erlichshausena]]. W 1452 uzyskał urząd rybicki w [[Puck]]u<ref name="deutsche-biographie">{{Cytuj stronę | url = https://books.google.it/books?id=ucBZAAAAcAAJ&pg=PA178#v=onepage&q&f=false | tytuł = Friedrich August Voßberg: Geschichte der Preußischen Münzen und Siegel von frühester Zeit bis zum Ende der Herrschaft des Deutschen Ordens. Berlin 1843, S. 178 | opublikowany = books.google.it | data dostępu = 2021.11.05 | strony =178 }}</ref>.
Funkcję wielkiego komtura otrzymał po zakończeniu [[wojna trzynastoletnia|wojny trzynastoletniej]] około 1467. Wtedy wszedł również do elity zakonnej i mógł brać udział w życiu politycznym zakonu. Po śmierci [[HenrykHeinrich VI ReussReus von Plauen|Henryka Reuss von Plauena]] przyszło mu pełnić namiestnictwo nad zakonem. Podobnie jak jego poprzednik zwlekał ze zwołaniem kapituły generalnej. [[Ultimatum]] królewskie zmusiło go jednak do zwołania elekcji wielkiego mistrza. 20 września 1470 wybrany na zwierzchnika zakonu krzyżackiego jednogłośnie, Henryk Reffle von Richtenberg udał się złożyć hołd lenny królowi polskiemu. Do spotkania z [[Kazimierz IV Jagiellończyk|Kazimierzem IV Jagiellończykiem]] doszło 20 listopada 1470 na [[sejmSejm walny I Rzeczypospolitej|sejmie]] w [[Piotrków Trybunalski|Piotrkowie]]. Po uroczystościach hołdu von Richtenberg wrócił do [[PrusyPaństwo Zakonnezakonu krzyżackiego|Prus]]. Od początku urzędowania najbardziej naglącą sprawą dla wielkiego mistrza stały się długi zakonu. Drugim problemem były bunty nieopłacanych [[Wojsko najemne|wojsk najemnych]], które plądrowały wsie i miasta. Heinrichowi von Richtenbergowi przyszło wprowadzić politykę zaciskania pasa<ref name="deutsche">{{Cytuj stronę | url = https://www.deutsche-biographie.de/gnd137407025.html#ndbcontent | tytuł = Heinrich Reffle von Richtenberg | opublikowany = www.deutsche-biographie.de | data dostępu = 2021.11.05 | strony = }}</ref>.
Przez całe panowanie wielki mistrz skłócony był z biskupami pruskimi, którym wchodził w kompetencje administracyjne. Wtrącając się w politykę króla polskiego odnośnie do obsady wakujących biskupstw: [[Diecezja pomezańska|pomezańskiego]] i [[DiecezjaArchidiecezja warmińska|warmińskiego]] wszedł w nim w ostry konflikt, którego kulminacją była zbrojna wyprawa krzyżacka na [[Warmia|Warmię]] w 1472 roku<ref name="deutsche"></ref>.
Chcąc uwolnić się od zależności od [[Korona Królestwa Polskiego|Korony Polskiej]] rozpoczął pertraktacje z królem Węgier [[Maciej Korwin|Maciejem Korwinem]] (Matthias Corvinus) w celu złożenia [[hołdHomagium|hołdu]]u i oddania mu pod opiekę zakonu krzyżackiego<ref name="daten.digitale">{{Cytuj stronę | url = https://daten.digitale-sammlungen.de/0001/bsb00016409/images/index.html?seite=396 | tytuł = Heinrich Reffle v. Richtenberg | opublikowany = daten.digitale-sammlungen.de | data dostępu = 2021.11.05 | strony = }}</ref>.
Zmarł 20 lutego 1477 w [[KrólewiecKaliningrad|Królewcu]]. Pochowany został w miejscowej [[Katedra św.Matki WojciechaBożej i Najświętszejśw. Marii PannyWojciecha w KrólewcuKaliningradzie|katedrze]].
