Co nas nie zabije: Różnice pomiędzy wersjami

|tytuł = '''''Co nas nie zabije'''''

|tytuł oryginalny = ''Det som inte dödar oss''

|grafika =

|opis grafiki = okładka książki

|autor = [[David Lagercrantz]]

|tematyka =

|typ utworu = [[powieść kryminalna]]

|data powstania =

|miejsce wydania = [[Szwecja]]

|język = [[Język szwedzki|szwedzki]]

|data wydania = 27 sierpnia [[2015 w literaturze|2015]]

|wydawca = Norstedts

|pol: wydawca = [[Wydawnictwo Czarna Owca|Czarna owca]]

|pol: przekład = Irena i Maciej Muszalscy

|poprzednia = ''[[Zamek z piasku, który runął]]''

|następna = ''[[Mężczyzna, który gonił swój cień]]''

|commons =

|wikiźródła =

|wikicytaty =

Książka sprzedała się w nakładzie: 230 000 egzemplarzy w Szwecji i 2,3 miliona na całym świecie zajmując pierwsze miejsca na listach sprzedaży m.in. w USA, Kanadzie, Włoszech, Polsce, Wielkiej Brytanii<ref>{{Cytuj|url = http://www.mynewsdesk.com/se/norstedts/pressreleases/fjaerde-delen-i-millennium-serien-toppar-foersaeljningslistorna-i-vaerlden-1216753|tytuł = Fjärde delen i Millennium-serien toppar försäljningslistorna i världen|opublikowany = Mynewsdesk|data dostępu = 2016-01-03}}</ref>. 

Wydanie książki wiązało się ze sporem. Pierwszy raz powieść z serii nie została napisana przez pierwotnego autora ''[[Millennium (seria powieści)|Millennium]]'' – Stiega Larssona, który zmarł w 2004 roku na atak serca. Według pozostawionego testamentu, przekazywał  on swój spadek oddziałowi Kommunistiska Arbetareförbundets w [[Umeå]]. Dokument nie został jednak uznany przez szwedzkie prawo, gdyż nie był przez nikogo poświadczony. W zaistniałej sytuacji spadek odziedziczyła rodzina zmarłego – ojciec Erland Larsson i brat Joakim Larsson, z którymi pisarz nie utrzymywał kontaktu, a nie wieloletnia partnerka Eva Gabriellson, gdyż nie zawarli związku małżeńskiego. W posiadaniu Evy Gabriellson pozostał jednak laptop Stiega Larssona, na którym znajdują się szkice do kolejnych części<ref>{{Cytuj|url = http://www.svd.se/artikel_1301161|tytuł = Stieg Larssons testamente hittat|opublikowany = SvD.se|data dostępu = 2016-01-03}}</ref>. 

Zgodnie z wolą spadkobierców czwartą część z serii ''[[Millennium (seria powieści)|Millennium]]'' napisał David Lagercrantz. Wobec zarzutów, według których brat i ojciec zmarłego postanowili kontynuować wydawanie serii dla korzyści majątkowych, ogłosili, że dochód ze sprzedaży książki przeznaczą na antyfaszystowski magazyn „Expo”, którego współzałożycielem był  Stieg Larsson<ref>{{Cytuj|url = http://www.polskieradio.pl/5/3/Artykul/1494218,Juz-dzis-premiera-ksiazki-Co-nas-nie-zabije-czwartej-czesci-sagi-Millennium|tytuł = Już dziś premiera książki „Co nas nie zabije”, czwartej części sagi „Millennium”|opublikowany = PolskieRadio.pl|data dostępu = 2016-01-03}}</ref>.

Frans Balder prowadzi badania nad sztuczną inteligencją. Dowiaduje się, że jego chory na [[Autyzm dziecięcy|autyzm]] syn – August jest zaniedbywany przez sprawujących nad nim opiekę byłą żonę Hannę i jej nowego partnera Lassego Westmana. Rezygnuje z pracy w Dolinie Krzemowej i wraca do Szwecji, by zająć się chłopcem, który okazuje się być [[sawant]]em. Profesor Balder dowiaduje się od organów ścigania, że grozi mu niebezpieczeństwo w związku z posiadaniem przez niego informacji na temat działalności amerykańskich służb specjalnych. W obliczu zagrożenia decyduje się na współpracę z Mikaelem Blomkvistem.  Dziennikarz dowiaduje się, że Lisbeth Salander pomagała profesorowi i angażuje się w sprawę. Lisbeth uczestniczy w ryzykownym ataku hakerskim na serwery [[National Security Agency|National Security Agency (NSA)]] czym zwraca na siebie uwagę amerykańskiej agencji wywiadowczej.