Wikipedystka:Soldier of Wasteland/brudnopis11: Różnice pomiędzy wersjami

Usunięta treść Dodana treść
cd
Znacznik: Edytor kodu źródłowego 2017
cd
Znacznik: Edytor kodu źródłowego 2017
Linia 64:
== Morfologia ==
[[Plik:Aroha Island Ecological Centre 10 (5646996970).jpg|thumb|podpis]]
Długość ciała wynosi około 46 cm, rozpiętość skrzydeł – 80–86 cm, masa ciała – około 550 g. Ostrygojady nowozelandzkie są stosunkowo duże. Zwraca uwagę pomarańczowoczerwony dziób, dłuższy i smuklejszy niż u pozostałych nowozelandzkich lub australijskich ostrygojadów. Nogi są różowawe, mocno zbudowane. Ostrygojady nowozelandzkie są bardzo podobne do ostrygojadów zmiennych odmiany srokatej, wyróżniają się wyraźnie mniejszymi rozmiarami ciała i smuklejszą sylwetką. W upierzeniu [[dymorfizm płciowy]] nie występuje, jednak samice są nieznacznie większe, z dłuższym dziobem. Nie występuje sezonowa zmienność w upierzeniu. Na podstawie upierzenia można odróżnić osobniki w szacie juwenalnej oraz starsze młode osobniki, które jeszcze nie osiągnęły szaty ostatecznej{{r|hanzab}}.
 
<<...>>{{r|hanzab|nzbirds}}
 
Linia 145 ⟶ 147:
=== Metody określania płci i wieku ===
[[Plik:Oystercatcher (6219674402).jpg|thumb|podpis]]
Znajomość nie tylko długości, ale i wysokości oraz szerokości dzioba pozwala na możliwie pewną identyfikację płci mierzonego osobnika poprzez [[analiza dyskryminacyjna|analizę dyskryminacyjną]]. Allan Baker opracował funkcje dyskryminujące dla dorosłych ostrygojadów trzech nowozelandzkich gatunków oraz pierwszorocznych, drugorocznych i niemal dorosłych ostrygojadów nowozelandzkich. W przypadku pozostałych dwóch gatunków tak szczegółowe opracowanie było niemożliwe ze względu na zbyt małą populację. Aby możliwie trafnie ustalić płeć osobnika tylko na podstawie cech morfologicznychnajpierwmorfologicznych najpierw należy ustalić trzy zmienne{{r|sex}}:
* x<sub>1</sub> – długość dzioba
* x<sub>2</sub> – długość dzioba dzielona przez jego głębokość
Linia 191 ⟶ 193:
 
=== Zimowiska ===
Poza sezonem lęgowym ostrygojady nowozelandzkie rozpraszają się na wybrzeżach Nowej Zelandii, z czego blisko 2/3 (68%) przybywa na północną połowę Wyspy Północnej. Około 18% populacji (14 tysięcy osobników) zimuje w regionie Nelson. W [[Avon- Heathcote Estuary]] (wspólne ujście rzek [[Avon (rzeka w Nowej Zelandii)|Avon]] oraz [[Heathcote (Nowa Zelandia)|Heathcote]]) zimuje kilka tysięcy osobników, a w Otago Harbour 1–2 tysiące. W innych estuariach zimuje od kilkuset osobników do pojedynczych, obserwowanych tylko przygodnie{{r|assess}}.
 
=== Przypadkowe stwierdzenia ===
Linia 229 ⟶ 231:
Okres składania jaj rozpoczyna się na początku sierpnia. Największe nasilenie przypada na wrzesień, kolejne – na październik. Są to jednak głównie lęgi zastępcze{{r|hanzab}}. W środkowym [[Canterbury (Nowa Zelandia)|Canterbury]] obserwowano lęgi ostrygojadów nowozelandzkich od 1987 do 1997. W tym okresie zniesienia stwierdzano od początku sierpnia do połowy listopada. W razie utraty pierwszego lęgu para mogła przystąpić do najwyżej dwóch lęgów zastępczych{{r|sagar2000}}.
 
=== Gniazdo ===
<<...>>
Gniazda na niżej położonych terenach mogą znajdować się na plażach, pastwiskach, nieuprawianej ziemi w okolicy rzek lub przy samym jej korycie. Prócz tego ostrygojady nowozelandzkie gniazdują na mokradłach, w nieckach i subalpejskiej tundrze na wysokości 1200–1800 m n.p.m.{{r|hanzab}} Na terenach lęgowych położonych wysoko w górach, w subalpejskiej tundrze, gniazda umieszczone są na [[tufur]]ach. Zwykle w okolicznej roślinności przeważają zbiorowiska ''[[Dracophyllum muscoides]]''–''[[Raoulia hectori]]''{{r|oragu}}. Dawniej ostrygojady nowozelandzkie miały gniazdować głównie na żwirowym podłożu w [[koryto rzeki|korycie rzeki]]. Mniej więcej od lat 50. XX wieku zaczęły rozprzestrzeniać się na tereny upraw oraz na wyżyny{{r|bakereco}}.
 
Przynajmniej w okolicy rzeki [[Shotover (rzeka|Shotover]] gniazda ostrygojadów nowozelandzkich oddalone są od siebie o co najmniej 180 m{{r|soper}}. Gniazdo często znajduje się obok osłaniającego je kawałka drewna naniesionego przez wodę, rzadko – obok dużego kamienia. Może zostać umieszczone na lekkim wzniesieniu z piasku czy żwiru, co zapewnia dobrą widoczność{{r|sagar2000|twydle|soper|hanzab}}. W niektórych miejscach gniazdują na plażach, gdzie gniazdują również ostrygojady zmienne. Okres gniazdowania ostrygojadów nowozelandzkich i zmiennych może się nachodzić, stąd przynajmniej w jednym miejscu zaobserwowano krzyżowanie się tych dwóch gatunków{{r|crocker}}.
=== Gniazdo ===
<<...>>
 
Gniazdo ma formę zagłębienia w piasku, czasami wyściełanego cienkimi gałązkami lub kamykami. Na obszarach upraw zwykle gniazda pozbawione są wyściółki. Ostrygojady nowozelandzkie wygrzebują zagłębienie w podłożu poprzez siedzenie na podłożu i napieranie na nie dolną częścią piersi oraz brzuchem. Podczas wysiadywania [[jajo (biologia)|jaj]] mogą poprawiać konstrukcję gniazda{{r|hanzab}}.
Na terenach lęgowych położonych wysoko w górach, w subalpejskiej tundrze, gniazda umieszczone są na [[tufur]]ach. Zwykle w okolicznej roślinności przeważają zbiorowiska ''[[Dracophyllum muscoides]]''–''[[Raoulia hectori]]''{{r|oragu}}.
 
=== Jaja ===
Linia 305 ⟶ 307:
<ref name=system>{{cytuj | autor = Jonathan C. Banks & Adrian M. Paterson | data = 2007 | tytuł = A preliminary study of the genetic differences in New Zealand oystercatcher species | czasopismo = New Zealand Journal of Zoology | wolumin = 34 | numer = 2 | s = 141–144 | doi = 10.1080/03014220709510072 | url = https://www.tandfonline.com/doi/pdf/10.1080/03014220709510072?needAccess=true}}</ref>
<ref name=crocker10>{{cytuj | autor = Crocker, T.; Petch, S.; Sagar, P. | data = 2010 | tytuł = Hybridisation by South Island pied oystercatcher (<em>Haematopus finschi</em>) and variable oystercatcher (<em>H. unicolor</em>) in Canterbury | czasopismo = Notornis | wolumin = 57 | numer = 1 | s = 27–32 | url = https://notornis.osnz.org.nz/system/files/Crocker%20et%20al.%202010.pdf}}</ref>
<ref name=twydle>{{cytuj | url = http://notornis.osnz.org.nz/system/files/Notornis_30_3.pdf | autor = Twydle, M., & W. Twydle | data = 1983 | czasopismo = Notornis | wolumin = 30: 197-198}}</ref>
<ref name=></ref>
<ref name=soper>{{cytuj | url = http://notornis.osnz.org.nz/nesting-habitats-shotover-riverbed | autor = Soper, M.F. | tytuł = Nesting habitats on the Shotover riverbed | czasopismo = Notornis | wolumin = 8 | wydanie = 6 | s = 158-160}}</ref>
<ref name=></ref>
<ref name=></ref>
<ref name=></ref>