Pm2: Różnice pomiędzy wersjami

W związku z opóźnieniem w realizacji programu modernizacji torowisk w Niemczech, spowodowanym [[Wielki kryzys|Wielkim Kryzysem]], nastąpiły trudności z wprowadzeniem nowych lokomotyw pospiesznych serii 01. Postanowiono więc zbudować lżejszą wersję znormalizowanej lokomotywy pospiesznej, która dysponowałaby mniejszymi naciskami osiowymi i przez to byłaby zdolna do jazdy po gorszych torowiskach, o dopuszczalnym nacisku 17,5 T na oś zamiast 20 T<ref name=śk>Roman Witkowski: ''Parowóz serii Pm2'', "Świat Kolei" nr 1/2001, s. 12-21</ref>. Trzy prototypy zbudowano przez firmę [[Borsig]] w 1930 roku, a w 1931 uruchomiono produkcję seryjną w czterech fabrykach, dostarczając pierwsze 52 egzemplarze<ref name=śk/>. Kocioł parowozu osiągał nadprężność 16 atm i wyposażony był w [[przegrzewacz Schmidta]]. Wodę podawały [[Inżektor (kolejnictwo)|inżektorinżektory]]<nowiki/>y Strubego oraz pompa z podgrzewaczem. [[Skrzynia ogniowa]] była wykonana z [[miedź|miedzi]]. Dopływ pary do dwu cylindrów regulował [[rozrząd Heusingera]]. Produkcję kontynuowano do roku 1937, łącznie budując 298 egzemplarze (Borsig – 116 sztuk wliczając prototypy, Henschel – 66, Schwartzkopff – 64 i Krupp – 52)<ref name=śk/>. W czasie jej trwania wprowadzono pewne zmiany konstrukcyjne (m.in. wymiana skrzyni ogniowej na stalową) i podniesiono prędkość konstrukcyjną ze 120 na 130 km/h. Dalszym rozwinięciem była seria 03¹⁰ wyposażona w otulinę aerodynamiczną i trzeci cylinder.