Wersja z 18:58, 12 cze 2019 edytuj 88.156.139.3 (dyskusja) wikizacja ← poprzednia edycja		Aktualna wersja na dzień 09:12, 25 lis 2021 edytuj anuluj edycję 2a02:a31d:843a:c200:618e:9125:3977:b943 (dyskusja) Nie podano opisu zmian Znaczniki: Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej)
Linia 4: '''Libacja''' ([[łacina\|łac.]] ''libatio'') – ofiara dla bóstwa składana w formie wylewania na ziemię cennych płynów. Był to zwyczaj istniejący w wielu religiach [[starożytność\|antycznych]], a także w [[judaizm]]ie, [[hinduizm]]ie i [[shintō]]. U [[starożytność\|starożytnych]] [[Grecy\|Greków]] i [[Starożytny Rzym\|Rzymian]] jeden z najważniejszych obrzędów religijnych. W relacjach [[Herodot]]a występował także u [[Persowie\|Persów]], według [[Pliniusz Młodszy\|Pliniusza Młodszego]] również u [[Celtowie\|Celtów]]. Najczęściej stosowane płyny w aktach libacji to: [[wino]], [[Oliwa z oliwek\|oliwa]], kosztowne [[olejek eteryczny\|olejki eteryczne]] oraz, w tradycji ~~hinduizmu~~hinduizm, [[ghi]]. W tradycji antyku i judaizmie do aktu libacji stosowano specjalne, płaskie naczynia z dzióbkiem, nazywane [[Patera (naczynie obrzędowe)\|paterami]]. W religiach antycznych oddawano w ten sposób hołd głównie bóstwom podziemia, takim jak [[Hades]], stąd ważne było wylewanie płynu bezpośrednio na gołą i spulchnioną ziemię, tak aby mógł on w nią szybko wsiąknąć. W religii shintō libacja jest nazywana ''Miki'' (神酒), dosłownie ''kami sake'' (boskie sake). W trakcie ceremonii w shintoistycznej świątyni stosuje się do libacji wino ryżowe – stąd pochodzi nazwa ''[[sake]]'' dla tego trunku. W warunkach domowych zamiast sake stosuje się często świeżą wodę, którą należy zmieniać każdego ranka. W shintō naczyniem liturgicznym stosowanym do libacji jest porcelanowy lub metalowy kubek bez żadnych ozdób.

Libacja (rytuał): Różnice pomiędzy wersjami