Wikipedystka:Soldier of Wasteland/brudnopis12: Różnice pomiędzy wersjami

Usunięta treść Dodana treść
that escalated quickly
Znacznik: Edytor kodu źródłowego 2017
gniazda
Znacznik: Edytor kodu źródłowego 2017
Linia 20:
|gatunek = '''lasówka niebieska'''
|synonimy =
* '''Sylvi cerulea''
* ''Dendroica cerulea''
|status IUCN = NT
Linia 129 ⟶ 130:
== Pożywienie ==
[[Plik:Cerulean Warbler (male) Anahuac NWR-Jackson Prairie Woodlot TX 2018-04-24 14-51-29 (40249871950).jpg|thumb|Zazwyczaj lasówki niebieskie żerują wysoko w koronach drzew. [[Anahuac National Wildlife Refuge]], [[Teksas]]]]
Lasówki niebieskie żywią się niemal wyłącznie [[owady|owadami]] i innymi [[bezkręgowce|bezkręgowcami]], w szczególności [[pajęczaki|pajęczakami]] (Araneae). <<...>> Na zimowiskach w Wenezueli obserwowano je podczas sprawdzania kwiatów. Prócz tego zimą zjadają bogate między innymi w tłuszcze wyrostki na owocach tropikalnych, [[elajosom]]y{{r|hbw15}}. <<...>>
 
Żerują głównie wysoko w koronach drzew. Niekiedy pokarmu szukają na mniejszych wysokościach, szczególnie w trakcie wędrówek. Swoje zdobycze przeważnie zbierają z powierzchni liści czy innych części drzew. Łapią też owady w krótkich „wypadach”, podobnie jak na przykład [[muchołówkowate|muchołówki]]. Niekiedy zbierają bezkręgowce z danego miejsca podczas unoszenia się w locie tuż obok (ang. ''hover-gleaning''){{r|hbw15}}.
Linia 151 ⟶ 152:
Dzięki swojemu niebieskiemu upierzeniu i zwyczajom lasówki niebieskie są dość trudne w obserwacji i badaniach. Wśród innych przedstawicieli ''Setophaga'' wyróżnia je zarówno żerowanie, jak i gniazdowanie dość wysoko w koronach drzew – tam na tle nieba i wśród listowia niełatwo je dostrzec. W porównaniu do innych lasówek odbywają też wędrówki wcześniej i w dalej położone obszary. Zainteresowanie lasówkami niebieskimi wzrosło około roku 2000 i na początku 1. dekady XXI wieku, zarówno pod kątem naukowym, jak i publikacji w masowo dostępnych źródłach. Relacje międzyosobnicze lasówek niebieskich są słabo poznane, badania wymaga też biologia tego gatunku i możliwości ochrony{{r|BOTWarchive}}. W okresie lęgowym mogą być agresywne wobec siebie nawzajem – obserwowano samce atakujące się w koronach drzew, około 20 m nad podłożem lub wyżej, następnie zwierające się w walce już na podłożu. Podobne potyczki mają miejsce również między samicami oraz parami. Obserwowano też, jak lasówki niebieskie były atakowane przez lasówki złotoskrzydłe i niebieskoskrzydłe{{r|assess}}.
 
Wielkość terytoriów lasówek niebieskich w Ontario określono w dwóch badaniach. W pierwszym te zajmowały średnio 1,04 ha, ogółem zaś od 0,38 do 2,4 ha (''n''=18){{r|brontario}}. Wyniki drugiego badania (nowszego o blisko dekadę) wykazały przeciętnie mniejszą wielkość terytoriów – od 0,12 do 2,35 ha, średnio 0,7 ha (''n''=14){{r|corear}}. W Indianie dla 51 terytoriów odnotowano jeszcze niższą średnią: 0,22 ha, ogólny zakres: 0,0108–1,02 ha{{r|teritIND}}. Lasówki niebieskie najchętniej zakładają terytoria oddalone od gwałtownych przejść między typamisiedliskami siedliskróżnych typów, na przykład ściany lasu, za którą znajduje się już inny typśrodowisko środowiskainnego rodzaju{{r|appa}}. TeIch obecność mogąmoże sprzyjać drapieżnictwu i pasożytnictwu lęgowemu{{r|caGOV}}. W Wirginii Zachodniej na badanym obszarze były tym pospolitsze, im dalej znajdowała się ściana lasu (aż do 340 m){{r|wood06}}. Terytoria tych lasówek często przylegają jednak do przerw w piętrze koron drzew{{r|perkins|roth|appa}}. Te mogą zapewniać większą ilość owadów ze względu na cechujące dany wycinek lasu lepsze nasłonecznienie, zawartość składników odżywczych w glebie i jej wyższą wilgotność{{r|nemes17}}. Związek wielkości terytoriów z zasobnością lokalnej roślinności w pokarm po raz pierwszy zbadano w Indianie. Analizując ekskrementy pozostawione przez owady ustalono, że na tamtejszych dębach – [[dąb biały|białym]] (''Quercus alba'') i ''[[Quercus montana]]'' – oraz [[orzesznik]]ach (''Carya'') dostępne są niemal dwukrotnie większe ilości owadów niż na [[klon cukrowy|klonach cukrowych]] (''Acer saccharum''). Nie stwierdzono korelacji między wielkością terytoriów a zagęszczeniem orzeszników lub drzew w ogóle. Na mniejszych terytoriach większe było zagęszczenie dębów, natomiast na większych terytoriach – klonów cukrowych{{r|teritIND}}.
 
==== Wędrówki ====
Linia 160 ⟶ 161:
== Lęgi ==
=== Sezon lęgowy ===
Ogółem sezon lęgowy trwa od końca kwietnia do lipca. Okres składania jaj przypada na maj i czerwiec{{r|hbw15}}. W Michigan, na północy obszaru gniazdowania, nieliczne osobniki przybywają pod koniec kwietnia. Zazwyczaj lasówki niebieskie na tereny lęgowe przylatują najwcześniej w pierwszym lub drugim tygodniu maja; najwięcej ich powraca do Michigan w połowie maja{{r|mich}}. We wschodnim Tennessee, bliżej południowej granicy obszaru gniazdowania, lasówki niebieskie pojawiają się od połowy kwietnia. Najwcześniej w tym stanie stwierdzono je 11 kwietnia, a zwykle przybywają jeszcze przed 20 kwietnia{{r|eastTNS}}. Samce zwykle przybywają na tereny lęgowe przed samicami, często co najmniej tydzień przed nimi. Niedługo po pojawieniu się samic zaczynają formować się pary{{r|BOTWarchive}}. Przez pierwsze kilka dni przyszli partnerzy żerują blisko siebie{{r|brontario}}.
 
=== Gniazdo ===
[[Plik:Setophaga cerulea Weldon Spring 1.jpg|thumb|Samica lasówki niebieskiej na gnieździe]]
Gniazdo lasówek niebieskich umieszczone jest od 4{{r|hbw15}} do 36 m{{r|eastTNS}} nad podłożem na gałęzi drzewa. W Appalachach lasówki niebieskie najchętniej do założenia gniazda wybierają dęby białe, [[magnolia drzewiasta|magnolie drzewiaste]] (''Magnolia acuminata'') i klony cukrowe. Starają się unikać dębów z podrodzaju ''Erythrobalanus'' (ang. ''red oaks'' – „czerwone dęby”; patrz: [[:en:List of Quercus species|lista gatunków ''Quercus'', podrodzaj ''Erythrobalanus'']] w anglojęzycznej Wikipedii) oraz [[klon czerwony|klonów czerwonych]] (''A. rubrum''){{r|bueh}}.
Gniazdo lasówek niebieskich umieszczone jest od 4 do 20 m nad podłożem na gałęzi drzewa{{r|hbw15}}.
W Appalachach lasówki niebieskie najchętniej do założenia gniazda wybierają dęby białe, [[magnolia drzewiasta|magnolie drzewiaste]] (''Magnolia acuminata'') i klony cukrowe. Starają się unikać dębów z podrodzaju ''Erythrobalanus'' (ang. ''red oaks'' – „czerwone dęby”; patrz: [[:en:List of Quercus species|lista gatunków ''Quercus'', podrodzaj ''Erythrobalanus'']] w anglojęzycznej Wikipedii) oraz [[klon czerwony|klonów czerwonych]] (''A. rubrum''){{r|bueh}}.
 
Gniazdo ma kształt podobny do płytkiej czarki. Budulec stanowią płatki kory, źdźbła traw i łodygi roślin zielnych, wyściółkę natomiast – sierść i delikatne korzonki{{r|hbw15}}. Czasami po zewnętrznej stronie gniazda są też umieszczane [[porosty]]. Zwykle buduje je tylko samica. Samiec może pomagać w początkowych etapach budowy, szczególnie przy zbieraniu motylich [[oprzęd]]ów i pajęczych nici. Do gniazda mogą zostać wplecione [[Kotka (botanika)|kotki]] dębów i orzeszników, co w literaturze odnotowano dopiero w 2012{{r|bueh12}}. Po wybraniu miejsca na gniazdo interakcje między samcem i samicą stają się rzadsze. Samica sama jest w stanie wybudować gniazdo w 5–6 dni{{r|brontario|bueh12|eastTNS}}, ogółem trwa to od 2 do 11 dni (''n''=62){{r|bueh12}}.
 
Wymiary średnie (± oznacza [[błąd standardowy]]):
* 5 gniazd z Ontario: średnica zewnętrzna – 6,5 + 1,2 cm, średnica wewnętrzna – 5,0 + 0,6 cm, wysokość – 3,3 + 0,7 cm, głębokość – 3,0 + 0,9 cm{{r|brontario}};
* 4 gniazd ze wschodniego Tennessee: średnica zewnętrzna – 6,5 cm (ogólem 6,3–6,8 cm), średnica wewnętrzna – 4,2 cm (ogółem 4,0–4,5 mm), wysokość – 4,2 mm (ogółem 3,8–4,5 mm), głębokość – 2,6 cm (ogółem 2,2–3,0 cm). Masa: 3,24 g (2,50-3,74 g){{r|eastTNS}};
* 10 gniazd ze wschodniego Tennessee: średnica zewnętrzna – 6,93 ± 0,12 cm, średnica wewnętrzna – 4,92 ± 0,08 cm, wysokość – 4,58 ± 0,21 cm, średnica wewnętrzna – 3,03 ± 0,16 cm{{r|bueh12}}.
 
Gniazda z ostatniej serii były przeciętnie większe od tych, których wymiary podano w dotychczasowych badaniach. Według autorów może mieć to związek ze stabilnością gniazd – były umieszczone średnio o 10 m wyżej nad podłożem niż te z poprzedniego badania prowadzonego w Tennessee. Przez to narażone były na silniejsze podmuchy wiatru, a mocniejsza konstrukcja zapewniała im większą stabilność{{r|bueh12}}.
 
=== Jaja ===
<<...>> W zniesieniu znajduje się od 2 do 5 [[jajo (biologia)|jaj]], przeważnie 4{{r|hbw15}}. WymiaryŚrednia średniewielkość dlazniesienia 50badana jaj:w 17różnych namiejscach 13wynosiła: mm;Ontario wymiary średnie3,8 dla(''n''=6){{r|brontario}}, 77wschodnie jajTennessee: z3,7 20(''n''=13){{r|eastTNS}}. zniesień:Dostanie długośćsię do 16,68zawartości mmgniazda (zlasówek zakresuniebieskich 15,28–18,93jest mm),utrudnione szerokośćze względu 12na znaczne wysokości,78 mmna (zjakich zakresumogą 11,89–13,59znajdować mm)się gniazda{{r|BOTWarchivemarja}}. <<...>>
 
Wymiary średnie dla:
* 50 jaj: 17 na 13 mm
* 77 jaj z 20 zniesień: długość – 16,68 mm (z zakresu 15,28–18,93 mm), szerokość – 12,78 mm (z zakresu 11,89–13,59 mm){{r|BOTWarchive}}.
 
=== Wysiadywanie i opieka nad młodymi ===
<<...>> Wysiadywanie zazwyczaj trwa 11–12 dni{{r|hbw15|brontario|bueh12}}., <<...>>ogółem od 9 do 15 dni{{r|bueh12}} <<...>> Wysiaduje tylko samica{{r|bueh12|brontario}}.
 
Młode spędzają w gnieździe 10–11 dni{{r|hbw15}}.
Linia 233 ⟶ 244:
<ref name=bueh08>{{cytuj | url = https://www.fs.usda.gov/treesearch/pubs/30759 | autor = Buehler, D.A., J.J. Giocomo, J. Jones, P.B. Hamel, C.M. Rogers, T.A. Beachy, D.W. Varble, C.P. Nicholson, K.L. Roth, J.J. Barg, R.J. Robertson, J.R. Robb & K. Islam. | data = 2008 | tytuł = Cerulean Warbler reproduction, survival, and models of population decline | czasopismo = Journal of Wildlife Management | wolumin = 72 | s = 646-653}}</ref>
<ref name=bueh12>{{cytuj | autor = Boves, Than & Buehler, David | data = 2012 | tytuł = Breeding Biology, Behavior, and Ecology of <em>Setophaga cerulea</em> in the Cumberland Mountains, Tennessee | czasopismo = Southeastern Naturalist | wolumin = 11 | s = 319-330 | doi = 10.1656/058.011.0213}}</ref>
<ref name=marja>{{cytuj | autor = Bakermans, Marja | tytuł = 2008 | tytuł = Demography and habitat use of cerulean warblers on breeding and wintering grounds | wydawca = Ohio State University}}</ref>
<ref name=></ref>
<ref name=></ref>
<ref name=></ref>