Piotr Bałujew: Różnice pomiędzy wersjami

18 sierpnia [[1914]] ze swą dywizją w m. Huta rozbił 11 pułk i zdobył jego sztandar. Od 30 sierpnia był dowódcą 6 AK w składzie 2 Armii. W okresie 29 - 30 września odblokowywał [[Twierdza Osowiec|Twierdzę Osowiec]], po czym jego Korpus został podporządkowany 10 Armii. Uderzeniem skrzydłowym od Grajewa wyszedł na tyły armii niemieckiej. Na początku października podporządkowany został dowódcy 1 Armii. 9 listopada był ranny, na leczeniu, po czym w grudniu wyznaczono go na dowódcę 5 AK. We wrześniu [[1915]] został mianowany generałem piechoty. W lutym w składzie 2 Armii w bitwie nad jeziorem Narocz - Wiśniewska, zajął [[Postawy]] biorąc do niewoli 1,3 tys. żołnierzy. Walczył w 1916 w operacji gen. [[Aleksiej Brusiłow|A. Brusiłowa]] na rzekach [[Styr]] i [[Lipa]]. Od 10 listopada 1916 dowodził korpusem i Armią Specjalną w składzie [[Front Południowo-Zachodni (rosyjski)|Frontu Południowo-Zachodniego]]. Od 18 marca do 9 czerwca 1917 był dowódcą Armii Specjalnej. Przed operacją poleską w czerwcu 1917, wydzielił połowę sił Armii do rezerwy Frontu. Armia nie odgrywała żadnej roli w operacji. 9 lipca był dowódcą 11 Armii, ale już 19 lipca wrócił do dowodzenia Armią Specjalną. 23 lipca część Armii była ześrodkowana na rz. Strypa, a część na Wołyńsko-Halickiej rubieży w rej. [[Brody (miasto)|Brodów]], a rozbita w walkach część była na odcinku od rzeki [[Seret (dopływ Dniestru)|Seret]] do rzeki [[Styr]]. W dniach 23-28 lipca bronił bez powodzenia [[Tarnopol]], po czym zajął obronę od Radziwiłowa do [[Wołoczyska|Wołoczysk]].