Lew Kamieniew: Różnice pomiędzy wersjami

}}

[[Plik:Kamenev.lenin.jpg|thumb|300px|Kamieniew (z lewej) i [[Włodzimierz Lenin|Lenin]] w Gorkach, 1922]]

 

Urodził się w rodzinie [[Żydzi|żydowskiego]] maszynisty kolejowego, który później ukończył studia inżynieryjne. W 1900 poślubił siostrę [[Lew Trocki|Lwa Trockiego]] Olgę Bronsztejn (pod koniec życia żonaty z Tatianą Glebową). Z powodu udziału w demonstracji studenckiej 13 marca 1902 aresztowany, usunięty ze studiów prawniczych i wysłany do [[Tbilisi]] (wtedy ''Tyflis''), gdzie przystąpił do kółek socjaldemokratycznych. W 1902 roku, w [[Paryż]]u, poznał [[Włodzimierz Lenin|Lenina]], z którym następnie udał się do [[Szwajcaria|Szwajcarii]]. Uczestniczył w [[Rewolucja 1905 roku|rewolucji 1905 roku]]. W 1908 przybył do [[Genewa|Genewy]], gdzie wraz z Leninem i [[Grigorij Zinowjew|Zinowjewem]] redagował pismo „Proletariusz” („Пролетарий”). Razem stanowili ścisłe kierownictwo ruchu bolszewickiego, tzw. ''trójkę''. W 1914 roku został aresztowany i [[zesłanie|zesłany]] na [[Syberia|Syberię]], skąd został uwolniony wskutek [[Rewolucja lutowa 1917|rewolucji lutowej]]. 9 lipca 1917 dobrowolnie oddał się w ręce władz, które usiłowały aresztować przywódców bolszewickich. Wkrótce uwolniony. Rzecznik idei „jednolitego rządu socjalistycznego” w koalicji z [[Partia Socjalistów-Rewolucjonistów|eserami]] i [[mienszewicy|mienszewikami]], przeciwstawiał się idei zbrojnego powstania. Wkrótce po rewolucji usunięty z KC i czołowych stanowisk, ale później przywrócony. Przez krótki czas po zwycięstwie bolszewików w październiku był przewodniczącym Centralnego Komitetu Wykonawczego, czyli tytularną głową państwa. Ustąpił po kolejnym spięciu z Leninem i zastąpiono go [[Jakow Swierdłow|Jakowem Swierdłowem]].