Kawaler Cesarstwa: Różnice pomiędzy wersjami

'''Kawaler Cesarstwa''' – tytuł nadawany przez [[Napoleon Bonaparte|Napoleona I]] za wybitne zasługi i służbę u boku [[cesarz]]a w latach 1808-1814. W przeciwieństwie do [[Legia Honorowa|Kawalerów Legii Honorowej]], którzy byli nagradzani, Kawalerowie Cesarstwa byli nobilitowani. Wraz z utworzeniem instytucji szlachty cesarstwa w 1808 każdy kawaler (uprzednio legionista) Legii Honorowej stawał się szlachcicem z rangą ''chevalier'', jednakże szlachectwo to nie było dziedziczne. Z kolei tytuł ''chevaliera'' dziedzicznego mógł być również nadany przez Napoleona ''motu proprio'', przez potwierdzenie przez co najmniej trzy pokolenia, przez przedstawienie dowodu pewnych dochodów bez konieczności posiadania majoratu, itd. Szlachectwo dziedziczyło się na zasadzie [[primogenitura|primogenitury]], ale mogło też przejść zasadą adopcji. W późniejszych czasach te zasady były zmieniane (według: [[George Lucki]], [[Marek Minakowski]], [[Tadeusz Gajl]])

# kawaler [[Józef Regulski-Falk|Regulski]]

#* Tadeusz Gajl, ''Herby szlacheckie Polski porozbiorowej 1772-1918''

#* Artur Marek Wójtowicz, ''Nowa Szlachta, czyli o napoleońskiej tytulaturze słów kilka'', Bytom 2008, {{ISBN|978-83-926158-5-9}}

#* {{Cytuj książkę | autor = [[Józef Ostroróg-Sadowski]] | tytuł = Tytuły dziedziczne w oświetleniu obowiązującego prawa | miejsce = Warszawa | data = 1899 | strony = 115 | url = http://kpbc.ukw.edu.pl/dlibra/applet?mimetype=image%2Fx.djvu&sec=false&handler=djvu_html5&content_url=%2FContent%2F92485%2FMagazyn_133_06_HD_005.djvu&p=119}}