Jan Gnatowski: Różnice pomiędzy wersjami

Do gimnazjum uczęszczał w [[Odessa|Odessie]] i w [[Ryga|Rydze]], uniwersyteckie studia filozoficzne odbywał na [[Uniwersytet Jagielloński|Uniwersytecie Jagiellońskim]] głównie u prof. [[Stanisław Kostka Tarnowski|Tarnowskiego]]; studiował także historię sztuki we Włoszech i Grecji. Od 1882 r. przebywał w Warszawie: prowadził wtedy dział literacki w piśmie "Niwa"„Niwa”. Studia [[teologia|teologiczne]] ukończył w [[Innsbruck]]u, gdzie przebywał – po tym, jak w Warszawie śledzono go za działalność wśród młodzieży – od 1884 roku. W 1887 r. otrzymał [[Sakrament święceń|święcenia kapłańskie]] i rok później został powołany przez papieża [[Leon XIII|Leona XIII]] na urząd sekretarza [[nuncjatura apostolska|nuncjatury apostolskiej]] w [[Monachium]], gdzie pełnił swe obowiązki przez dwa lata, rozwijając działalność dyplomatyczną. W 1890 przeprowadził się do [[Lwów|Lwowa]] i podjął pracę [[wikariusz]]a w [[Kościół św. Antoniego we Lwowie|kościele św. Antoniego]]. Pełnił tu też funkcję [[katecheta|katechety]] najpierw w piątym, a od 1904 – w czwartym gimnazjum państwowym. Podróżował do Austrii, Bawarii, Włoch i Turcji, a prowadząc salon literacki odgrywał znaczącą rolę w życiu kulturalnym Lwowa{{r|lp}}. Redaktor „Wiary”, „Przeglądu Katolickiego”, współpracownik „Niwy”, „Wieku” i „Ateneum”. Oceniając nowe trendy występował przeciwko [[krytyczny realizm|krytycznemu realizmowi]]. Od 1905 r. na emeryturze (m.in. w związku z postępującą chorobą oczu, która odebrała mu pod koniec życia wzrok), mieszkał w Warszawie.

[[Prałat|Prałat Honorowy Jego Świątobliwości]], [[szambelan papieski]] i [[kanonik]] [[Żytomierz|żytomierski]] uhoronowanyuhonorowany w 1900 r. przez [[papież]]a [[Leon XIII|Leona XIII]] krzyżem [[Benemerenti]]. W literaturze uznawany za pisarza konserwatywnego, przeciwnika nowych prądów literackich; cieszył się jednak opinią dobrze wykształconego i bywałego w świecie, był gospodarzem prowadzonego przezeń salonu literackiego, w którym spotykali się lwowscy malarze, artyści teatralni, literaci i naukowcy. Dzięki tym kontaktom był poważnie branym pod uwagę kandydatem do kierowania katedrą historii sztuki Uniwersytetu Lwowskiego.

* 1904 – ''Jak liście z drzew strącone. Pastel sceniczny w 1 akcie'' (miniatura dramatyczna)<ref>{{Cytuj |autor = Jan Gnatowski |tytuł = Jak liście z drzew strącone...strącone… : pastel sceniczny w 1 akcie |data = |data dostępu = 2019-04-30 |opublikowany = polona.pl |url = https://polona.pl/item/jak-liscie-z-drzew-stracone-pastel-sceniczny-w-1-akcie,Njc4NjA5NTI/4/#info:metadata}}</ref>

<ref name="lp">{{cytuj książkę|nazwisko=Niewiadowski|imię=Andrzej.|tytuł=Leksykon polskiej literatury fantastycznonaukowej|data=1990|wydawca=Wydawnictwo Poznańskie|miejsce=Poznań|isbn=83-210-0892-5|strony=140-143140–143}}</ref>

* [http://www.gnatowski.org/index.php/en/die-gnatowskis-prelate-jan zdjęcieZdjęcie i życiorys prałata w herbarzu rodziny Gnatowskich]