Pistolet Walther PPK: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m MalarzBOT: regeneracja szablonu {{Broń palna infobox}}
Paterm (dyskusja | edycje)
m poprawa przek., WP:SK, drobne techniczne
Linia 7:
|wariant flagi = 1919
|projektant =
|producent = [[Carl Walther|Carl Walther Waffenfabrik]]
|rodzaj = [[pistolet|pistolet samopowtarzalny]]
|zasada działania =
Linia 47:
 
== Historia ==
W 1929 r. firma [[Carl Walther Waffenfabrik|Walther]] wypuściła na rynek pistolet, który jako pierwszy łączył w swojej konstrukcji zalety pistoletu samopowtarzalnego z bezpieczeństwem i ciągłą gotowością do strzału rewolweru. Osiągnięto to dzięki wprowadzeniu mechanizmu samonapinania kurka w czasie ściągania spustu. Nowy pistolet otrzymał oznaczenie [[pistolet Walther PP|Walther PP (Polizei Pistole)]]. W 1931 r.<ref name=encyklopedia/> firma rozpoczęła produkcję kieszonkowego pistoletu PPK o konstrukcji podobnej do PP. Dzięki skróceniu lufy i zmniejszeniu wysokości szkieletu miał mniejsze wymiary niż PP. Nowoczesna konstrukcja i niewielkie wymiary sprawiły, że PPK trafił do uzbrojenia niemieckiej policji jako uzbrojenie funkcjonariuszy pełniących służbę po cywilnemu. PPK były także używane jako broń do samoobrony przez oficerów armii niemieckiej. Od 1935 r. do końca wojny niemieckie siły zbrojne zakupiły 150 000 sztuk PPK. Były one używane głównie przez [[Luftwaffe]]. Z pistoletu Walther PPK popełnił samobójstwo [[Adolf Hitler]]<ref>{{Cytuj |autor = Fischer, Thomas |tytuł = Soldiers of the Leibstandarte |data = 2008 |isbn = ISBN 978-0-921991-91-5}}</ref>. Po wojnie produkcję PPK wznowiono i był on sprzedawany na rynku cywilnym w Europie i USA. Po przegranej przez Niemcy wojnie fabryka Walther przerwała produkcję aż do 1952 r., kiedy to weszła w skład koncernu Manurhin. Do 1982 r. nowo wyprodukowane pistolety nosiły oznaczenie Manurhin PPK. Jednak pistolety przedwojenne, które były w tym okresie poddawane remontom w fabryce Walthera noszą oznaczenia „Walther Waffenfabrik Ulm/Do”. Czyli inaczej niż oryginalne oznaczenia „Waffenfabrik Walther Zella Mehlis (Thür)”.
 
Pistolet Walther PPK bywały nabywane indywidualnie przez funkcjonariuszy polskiej [[Policja Państwowa|Policji Państwowej]], zwłaszcza dla potrzeb noszenia w ukryciu. 3 kwietnia 1939 r. Komenda Główna Policji zawarła umowę na zakup 3000 pistoletów z terminem dostawy do 15 czerwca, lecz nie wiadomo, czy została zrealizowana w całości przed wybuchem wojny<ref>{{Cytuj pismo |nazwisko=Erenfeicht |imię=Leszek |nazwisko2=Gwóźdź |imię2=Zbigniew |tytuł=Walther PPK Policji Państwowej|czasopismo=[[Strzał.pl]] |oznaczenie=3/2019 |wolumin=IV |wydanie=27 |miesiąc=marzec |rok=2019 |strony=70-74|issn=2451-4942}}</ref>.