Wiązanie wodorowe: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Funkcja sugerowania linków: dodane 10 linków. |
Znaczniki: Wycofane VisualEditor |
||
Linia 32:
== Energia wiązań wodorowych ==
witam [[Entalpia]] tworzenia większości wiązań wodorowych, będąca miarą ich siły, mieści się w granicach od 2 do 20 kcal/mol. Energia wiązania wodorowego składa się głównie z trzech składowych: [[prawo Coulomba|energii przyciągania kulombowskiego]], [[polaryzacja wiązania chemicznego|energii polaryzacji]] i przeniesienia ładunku oraz energii odpychania. Przy znacznych odległościach pomiędzy atomami dominuje energia kulombowskiego przyciągania. Ze zmniejszeniem odległości znaczącą rolę zaczyna odgrywać polaryzacja, a w ślad za nią przeniesienie ładunku oraz dalsze skrócenie odległości między atomami, w wyniku czego następuje odpychanie.
Wypadkowa sił przyciągających i odpychających wyznacza równowagową odległość między atomami w wiązaniu wodorowym. Zasadniczy wkład w obniżenie energii układu wnosi przede wszystkim [[oddziaływanie elektrostatyczne]]. W odróżnieniu od tworzenia się wiązań kowalencyjnych, wymagających silnego przesunięcia [[gęstość elektronowa|gęstości elektronowej]], tworzące się wiązanie wodorowe nie powoduje znacznych przesunięć gęstości elektronowej, a występujące oddziaływania są bardziej subtelne. Dochodzi do ogólnego przesunięcia gęstości elektronowej z akceptora protonu w kierunku donora protonu w molekule. To z tego właśnie powodu donor protonu jest czasami traktowany jako akceptor elektronów. Przesunięcie gęstości elektronowej nie dotyczy tylko wolnej pary elektronowej uczestniczącej w tworzącym się wiązaniu wodorowym, ale dotyczy całej molekuły.
| |||