Electro-industrial: Różnice pomiędzy wersjami

Po ruchu [[EBM (muzyka)|EBM]] gasnącym na początku [[Lata 90. XX wieku|lat 90.]] i rozkwicie kultury [[rave|rave'u]], electro-industrial wzrastająco osiągnął popularność w międzynarodowych klubach scenicznych. Podwaliny pod styl dała wytwórnia Zoth Ommog założona przez słynnego DJ-a trance'owego [[Talla 2XLC|Tallę 2XLC]]. Duży wpływ na brzmienie gatunku wywarł [[Front Line Assembly]], który czerpiąc garściami z [[cyberpunk|cyberpunka]] nadał muzyce brudne, futurystyczne i mroczne brzmienie. W podobną stronę poszedł [[Wumpscut]], dodając do swojej muzyki elementy [[Noise|power noise]], lecz eksponując przy tym atmosferę horroru przejętą od [[Leaether Strip]].

W kontraście do prostego stylu [[EBM (muzyka)|EBM]], zespoły electro-industrialne używały fabrycznych bitów, bardziej płynnych warstw basowych, stonowanego hałasu, elementów krautrocka[[krautrock]]a i [[drum and bassubass]]u oraz chrapliwych, zniekształconych, lub ucyfrowionych wokali. Dodatkowo na muzykę wpływała ta z [[Rave|rave'u]], w tym breakbeat hardcore, new beat oraz rozwijający się ruch anty-rave'owy jak [[ambient techno]] i [[Intelligent Dance Music|IDM]] ([[Aphex Twin]], [[Autechre]], [[Geir Jenssen|Biosphere]]).

Około [[1992]] roku z electro-industrialu wyodrębniło się dark electro zazębione z niemieckim nurtem gotyckim [[Neue Deutsche Todeskunst]] oraz raczkującym ruchem [[Noise|power noise]]. Obydwa style tak bardzo często przeplatały się ze sobą, że całkowite ich odróżnienie jest niemożliwe. Dark electro było jednak bardziej znane społeczności gotyckiej i częściowo skierowane do nich.