Klemens Krzyżagórski: Różnice pomiędzy wersjami

'''Klemens Krzyżagórski''' (ur. [[1 października]] [[1930]] w [[Zduny|Zdunach]], zm. [[18 marca]] [[2013]] w [[Warszawa|Warszawie]]) – polski publicysta i dziennikarz. Założyciel i pierwszy prezes [[Stowarzyszenie Dziennikarzy PRL|Stowarzyszenia Dziennikarzy PRL]] w latach 1982–1987{{r|ZP}}, przewodniczący komisji problemowej [[Patriotyczny Ruch Odrodzenia Narodowego|PRON]] w 1982 roku<ref>„Dziennik Polski”, r. XXXVIII, nr 223 (11807), Kraków 20 grudnia 1982 roku, s. 1.</ref>, członek Rady Krajowej [[Patriotyczny Ruch Odrodzenia Narodowego|PRON]] w [[1983]] roku<ref>„Trybuna Robotnicza”, nr 109 (12961), 10 maja 1983 roku, s. 6.</ref>.

W latach 1949–1951 studiował na Wydziale Dyplomatyczno-Konsularnym i w Międzywydziałowym Studium Dziennikarskim [[Akademia Nauk Politycznych w Warszawie|Akademii Nauk Politycznych w Warszawie]]. W latach 1951–1957 był współpracownikiem dziennika „[[Gazeta Robotnicza]]”, w latach 1956–1957 tygodnika „[[Nowe Sygnały]]”, latach 1959–1960 miesięcznika „[[Odra (miesięcznik)|Odra]]”, a w latach 1961–1964 ponownie „Gazety Robotniczej”. W 1965 został kierownikiem redakcji programów artystycznych [[TVP3 Wrocław|Telewizji Wrocław]], od 1967 do 1972 był [[Redaktor naczelny|redaktorem naczelnym]] „Odry”, w latach 1972–1973 współpracował z „[[Polityka (tygodnik)|Polityką]]”. od 1974 do 1979 kierował białostockim miesięcznikiem „[[Kontrasty]]”, w którym był uważany za „mecenasa” młodych reporterów. W latach 1975-1978 był także wiceprezesem Klubu Reportażu [[Stowarzyszenie Dziennikarzy Polskich|Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich]] (SDP). Od 1979 do grudnia 1981 kierował działem literatury faktu i socjologii kultury „[[Miesięcznik Literacki (1966–1990)|Miesięcznika Literackiego]]”.