Katherine Boo: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
dodanie kategorii
Rescuing 1 sources and tagging 0 as dead.) #IABot (v2.0.8.6
Linia 26:
W roku 2000 otrzymała [[Nagroda Pulitzera|Nagrodę Pulitzera]] w kategorii Służba Publiczna za serię artykułów w The Washington Post o domach grupowych dla upośledzonych umysłowo. Komisja przyznała nagrodę za „ujawnienie nieszczęsnego zaniedbania i nadużyć w miejskich domach grupowych dla osób upośledzonych umysłowo, co zmusiło władze do potwierdzenia warunków i rozpoczęcia reform”<ref>{{cytuj stronę|url=https://www.pulitzer.org/citation/2000-Public-Service|tytuł=The 2000 Pulitzer Prize Winners. Public Service|opublikowany=Pulitzer Prize|data dostępu=4 marca 2013|język=en}}</ref>.
 
W 2003 roku dołączyła do zespołu [[The New Yorker]], z którym współpracowała już od 2001<ref>{{cytuj stronę|url=http://www.newyorker.com/magazine/bios/katherine_boo/search?contributorName=katherine%20boo|tytuł=Katherine Boo|opublikowany=The New Yorker|data dostępu=4 marca 2013|język=en|archiwum=https://web.archive.isorg/f3PVweb/20140716103516/http://www.newyorker.com/magazine/bios/katherine_boo/search?contributorName=katherine%20boo|zarchiwizowano=2012-092014-07-16}}</ref>. W 2004 roku wygrała [[National Magazine Award]] w kategorii Dłuższych Artykułów za opublikowany na łamach The New Yorker „The Marriage Cure”<ref>{{cytuj stronę|url=http://www.newyorker.com/archive/2006/02/06/060206fr_archive01|tytuł=The Marriage Cure. Is wedlock really a way out of poverty?|autor=Katherine Boo|data=18 sierpnia 2003|język=en|opublikowany=The New Yorker|data dostępu=4 marca 2013}}</ref>. Artykuł ten był zapisem finansowanych przez stan działań edukacyjnych na temat małżeństwa, skierowanych do biednych mieszkańców [[Oklahoma|Oklahomy]], co miało na celu pomoc w wyjściu z ubóstwa biorącym udział w tych zajęciach. W 2002 Boo otrzymała również [[The Hillman Prize]]<ref>{{cytuj stronę|url=http://www.hillmanfoundation.org/honorees?page=2|tytuł=The Hillman Prize Previous Honorees|opublikowany=The Sidney Hillman Foundation|data dostępu=4 marca 2013|język=en}}</ref> – nagrodę za artykuły przyspieszające realizację idei sprawiedliwości społecznej – za opublikowany w The New Yorker artykuł „After Welfare” (2001)<ref>{{cytuj stronę|url=http://www.newyorker.com/archive/2001/04/09/010409fa_fact_boo|tytuł=After Welfare|autor=Katherine Boo|data=9 kwietnia 2001|data dostępu=4 marca 2013|język=en}}</ref>.
 
W [[2012]] r. ukazała się jej pierwsza książka ''Zawsze piękne. Życie, śmierć i nadzieja w slumsach Bombaju'', opowiadająca o życiu mieszkańców [[Annawadi]], [[slumsy|slumsów]] [[Mumbaj|Bombaju]]. Katherine Boo spędziła trzy lata w slumsach stolicy Indii, obserwując życie drobnych złodziei, nieletnich śmieciarzy i kobiet<ref name=Rozdanie>{{cytuj stronę|url=http://kultura.onet.pl/wiadomosci/rozdano-national-book-awards-2012,1,5308566,artykul.html|tytuł=Rozdano National Book Awards 2012|opublikowany=kultura.onet.pl|autor=dgajda / Booklips.pl|język=pl|data=19 listopada 2012|data dostępu=4 marca 2013|archiwum=https://web.archive.org/web/20130329050517/http://kultura.onet.pl/wiadomosci/rozdano-national-book-awards-2012,1,5308566,artykul.html|zarchiwizowano=29 marca 2013}}</ref>. Za tę książkę otrzymała [[National Book Award]]<ref name=Rozdanie/><ref>{{cytuj stronę|url=http://www.nytimes.com/2012/11/15/us/louise-erdrichs-novel-the-round-house-wins-national-book-award.html|tytuł=Novel About Racial Injustice Wins National Book Award|autor=Leslie Kaufman|opublikowany=The New York Times|data=14 listopada 2012|data dostępu=4 marca 2013|język=en}}</ref>. Książka ta została przetłumaczona na język polski i ukazała się 21 lutego 2013<ref>{{cytuj stronę|url=http://news.o.pl/2013/02/07/zawsze-piekne-katherine-boo-znak-literanova/|tytuł=Zawsze piękne, Katherine Boo|opublikowany=news.o.pl|data dostępu=4 marca 2013|język=pl}}</ref>.