Rzeźba glacjalna: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m szablon nawigujący |
poprawki spacji i dopisanie informacji |
||
Linia 1:
'''Rzeźba glacjalna''' – [[rzeźba terenu]], której geneza związana jest z [[Erozja lodowcowa|niszczącą]], przeobrażającą, [[transport lodowcowy|transportującą]] i [[Akumulacja (geologia)|budującą działalnością]] [[lodowiec|lodowców]] i [[lądolód|lądolodów]]. W wyniku tej działalności powstają [[formy glacjalne|formy lodowcowe]] informujące o charakterze, przebiegu i rozmiarach erozji glacjalnej. Świadectwem erozji glacjalnej są: [[Wygład lodowcowy|wygłady]], [[Muton (geologia)|mutony]], misy, wanny. Formy świadczące o przeobrażającej działalności lodowca to: [[Cyrk lodowcowy|kotły lodowcowe]], [[Dolina U-kształtna|żłoby lodowcowe]], [[Dolina zawieszona|doliny wiszące]], [[fieldy lodowcowe]]. Formy akumulacyjne to
Rozróżniamy: [[rzeźba młodoglacjalna|rzeźbę młodoglacjalną]] i [[rzeźba staroglacjalna|rzeźbę staroglacjalną]]
Rzeźba glacjalna obejmuje około 80% powierzchni Polski, przy czym [[rzeźba młodoglacjalna]] występuje na 35% obszaru kraju – w jego północnej części.
Z dawną pokrywą lądolodu wiąże się dzisiejsza [[wysoczyzna morenowa]]. W miarę zbliżania się do dawnego czoła lodowca pojawiają się na powierzchni inne formy, jak [[drumlin]]y, [[rynna polodowcowa|rynny jeziorne]] i [[Oz (geomorfologia)|ozy]], [[deniwelacja|deniwelacje]] stają się coraz większe, a wreszcie w strefie dawnego czoła lodowca znajduje się krajobraz pagórkowaty czołowo-morenowy z licznymi [[jezioro|jeziorami]]<ref name="AF">Marcinkiewicz Andrzej red. ''Atlas form i typów rzeźby terenu Polski''. Zarząd Topograficzny Sztabu Generalnego. Warszawa 1960</ref>.
| |||