Wersja z 20:59, 24 lut 2022 edytuj 5.173.27.55 (dyskusja) Nie podano opisu zmian ← poprzednia edycja		Wersja z 10:29, 25 lut 2022 edytuj anuluj edycję Gjakovarus (dyskusja \| edycje) Redaktorzy 67 087 edycji m drobne redakcyjne następna edycja →
Linia 33: Studiował na uniwersytetach w [[Uniwersytet Świętych Cyryla i Metodego w Skopju\|Skopju]] i w [[Uniwersytet w Zagrzebiu\|Zagrzebiu]]. Na [[Uniwersytet w Zagrzebiu\|uniwersytecie w Zagrzebiu]] obronił [[Doktor (stopień naukowy)\|doktorat]] z [[Literatura francuska\|literatury francuskiej]]. Od 1990 pracował na stanowisku profesora, wykładał literaturę francuską na [[Uniwersytet Świętych Cyryla i Metodego w Skopju\|uniwersytecie w Skopju]], zaś w latach 90. XX w. był pierwszym ambasadorem [[Macedonia Północna\|Republiki Macedonii]] w [[Paryż]]u. Pełnił także funkcję ambasadora Macedonii w [[Lizbona\|Lizbonie]]. ~~Jest~~Był członkiem [[Macedońska Akademia Nauk i Umiejętności\|macedońskiej Akademii Nauk i Sztuk]]. ~~Pisze~~Pisał powieści, wiersze, eseje. Zajmował się także tłumaczeniem dzieł pisarzy francuskich na [[język macedoński]]. W 2005 r. wydawnictwo [[Oficyna 21]] wydało polski przekład powieści ''Czasy kóz'', nominowanej do nagrody Jeana Monneta dla Najlepszej Powieści Europejskiej, w tłumaczeniu [[Dorota Jovanka Ćirlić\|Doroty Jovanki Ćirlić]]. W 2006 r. książka znalazła się w finale [[Literacka Nagroda Europy Środkowej „Angelus”\|Nagrody Literackiej Europy Środkowej „Angelus”]]. W 2014 ukazała się powieść Starovy ''Balkanwawilonci'' (Балканвавилонци), która została uznana powieścią roku w Macedonii w plebiscycie organizowanym przez czasopismo ''Utrinski vesnik''{{r\|okno}}. Na podstawie powieści ''Księgi mojego ojca'' w 2007 powstał film w reż. [[Rusomir Bogdanovski\|Rusomira Bogdanovskiego]].

Luan Starova: Różnice pomiędzy wersjami