Szczytniki (Wrocław): Różnice pomiędzy wersjami

Oprócz wytwórców broni wieś zamieszkiwali również rybacy i rolnicy zaopatrujący Wrocław w ryby, płody rolne, warzywa i owoce. W [[1318]] zakonnicy sprzedali wieś radzie miejskiej Wrocławia. Była to najstarsza posiadłość miasta, niegranicząca bezpośrednio z jego murami. Znajdowała się na lewym brzegu Odry, w północnej części obecnej ulicy Parkowej<ref>{{cytuj książkę |nazwisko=Antkowiak |imię=Zygmunt |tytuł=Wrocław od A do Z |wydawca=[[Zakład Narodowy im. Ossolińskich|Ossolineum ]]|miejsce=Wrocław-Warszawa-Kraków |rok=1991 |isbn=83-04-03723-8 }} s. 320 "Szczytniki, osiedle w dzielnicy Śródmieście. Dokument z 1204 r. stwierdza, że ks. Henryk Brodaty nadaje klasztorowi Św. Wincentego w Ołbinie źreb (tj. ziemię należącą do jednego gospodarstwa) w Szczytnikach koło Strzemlina - osady, która przestawała istnieć już w średniowieczu. W tamtych czasach mieszkańcy Szczytnik trudnili się wyrobem szczytów, czyli tarcz dla drużyny książęcej i stąd nazwa wsi. Zajmowano się tu także uprawą warzyw i rybołówstwem."</ref>.