Chữ nôm: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 2:
'''Chữ nôm''' (𡦂喃) – '''pismo wernakularne''', [[pismo]] [[wietnam]]skie wywodzące się z [[pismo chińskie|pisma chińskiego]] ([[język wietnamski|wiet.]] hán tự). Początki pisma sięgają wyzwolenia Wietnamu w X w. Pismo było w użyciu do początków XX w. W XVIII w. zaczęto zastępować je przystosowanym do wietnamskiej wymowy alfabetem łacińskim (wiet. [[quốc ngữ]], [[Język chiński|chiń.]] 國語).
 
W sinowietnamskim piśmie, [[Chiny|chińskie]] [[ideogram]]y i [[piktogram]]y zachowały na ogół swoje znaczenie, zyskując natomiast wietnamską [[lekcja (językoznawstwo)|lekcję]]. Na ich bazie Wietnamczycy stworzyli nowe [[piktofonogram|znaki piktofonetyczne]], złożone z elementów semantycznych oraz fonetycznych bazujących na wymowie ([[lekcja (językoznawstwo)|lekcji]]) wietnamskiej. To właśnie te znaki, dla Chińczyków na ogół niezrozumiałe, przesądzają o odrębności chữ nôm od pisma chińskiego.
 
Podobnie jak pismo chińskie w początkowym etapie rozwoju, chữ nôm miało wiele wariantów zapisu tego samego znaku. O ile jednak pismo chińskie zostało ustandaryzowane poczynając od [[pismo małopieczęciowe|pisma małopieczęciowego]], o tyle w chữ nôm nigdy nie przyjęto jednego standardu zapisu. Wielu słowom przypisane jest kilka wariantów znaku. Utrudniało to opanowanie tego pisma i przyczyniło się do przejścia na alfabet łaciński.