Język mongorski: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
drobne merytoryczne
Linia 9:
* Języki wschodniomongolskie
* Języki mongorskie
* '''Język mongorski (tu)'''<ref>{{Cytuj stronę | url = https://www.ethnologue.com/subgroups/mongour | tytuł = Mongour | autor = Gary F. Simons i Charles D. Fennig | data = 2018 | praca = Ethnologue: Languages of the World, Twenty-first edition | opublikowany = SIL International | język = en | data dostępu = 2018-11-23}}</ref>
|język urzędowy =
|organ regulujący =
Linia 23:
}}
 
'''Język mongorski''' (tu){{w języku|zh|土族语}} ''tǔzúyǔ'') – język z [[języki mongolskie|rodziny mongolskiej]], używany przez [[Tu (mniejszość narodowa)|mniejszość narodową Tu]] w [[Chińska Republika Ludowa|Chinach]] w prowincjach [[Gansu]] i [[Qinghai]].
 
Jest najbardziej zbliżony do języków [[Bonan|bao’an]], [[język santyjski|dongxiang]] i [[język mongolski|mongolskiego]]. Wyróżnia się dwa główne, słabo [[wzajemna zrozumiałość języków|wzajemnie zrozumiałe]] dialekty: huzhu (na północy, ok. 60 tys. użytkowników) i minhe (w płd. części terytorium, ok. 30 tys.)<ref>{{Cytuj książkę | nazwisko = Schearer | imię = Walter | nazwisko2 = Sun | imię2 = Hongkai | tytuł = Speakers of the Non-Han Languages and Dialects of China | data = 2002 | wydawca = Edwin Mellen Press | miejsce = Lewiston | isbn = 0-7734-7306-8}}</ref>. [[Ethnologue]] podaje dla huzhu (inne nazwy: mongghul, halchighol, naringhol) – 50 tys., a dla minhe (mangghuer) – 25 tys. użytkowników. Wyróżnia też poddialekty huzhu: halchi, naringhol, karlong (18 tys. użytkowników) i określa mongorski jako najbardziej zróżnicowany z języków mongolskich<ref name="mjg">{{cytuj stronę|url=https://www.ethnologue.com/language/mjg|tytuł=Tu. A language of China|nazwisko=Lewis|imię=M. Paul|data=2009|praca=Ethnologue: Languages of the World, Sixteenth edition.|opublikowany=SIL International|strony= Dallas, Tex.|język=en|data dostępu=2010-04-29}}</ref>.