Strajk w Sempericie: Różnice pomiędzy wersjami

Do trwającego od początku marca 1936 roku strajku okupacyjnego w Fabryce Czekolady „[[Suchard]]” SA, przyłączyli się pracownicy innych krakowskich zakładów, w tym [[Semperit|Polskich Zakładów Gumowych „Semperit”]]. 20 marca [[Policja Państwowa|policja]] siłą rozpędziła robotników strajkujących w Sempericie, w czasie czego pobito kilka osób. W odpowiedzi Okręgowy Komitet Robotniczy [[Polska Partia Socjalistyczna|PPS]] i Rada Związków Zawodowych ogłosiły na 23 marca jednodniowy [[strajk]] powszechny. Rozpoczął się on wiecem na 10 tysięcy osób w ogrodzie Związku Zawodowego Kolejarzy przy ul. Warszawskiej, po czym protestujący, pomimo braku zezwolenia, rozpoczęli marsz w kierunku [[Rynek Główny w Krakowie|Rynku Głównego]]. Na ul. [[Ulica Basztowa w Krakowie|Basztowej]] został on zatrzymany przez policję, która użyła broni. W wyniku starć osiem osób zginęło, a kilkadziesiąt zostało rannych.<br />Dwa dni później odbył się manifestacyjny pogrzeb ofiar strajku na [[Cmentarz Rakowicki|Cmentarzu Rakowickim]]. Wzięło w nim udział kilkadziesiąt tysięcy osób. Poprzedzony był przemarszem ulicami Krakowa uczestników uroczystości. "Każdą trumnę, sporządzoną z desek malowanych na czarno, z wielkim srebrnym krzyżem na wieku - nieśli towarzysze pracy zmarłego, a otaczało ich sześciu robotników z płonącymi pochodniami"<ref name=interia />.