Solbus Solcity 12: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m drobne techniczne |
m ujednolicam zapis daty dostępu w szablonie cytowania |
||
Linia 37:
== Historia modelu ==
Prace projektowe nad nową rodziną autobusów miejskich firmy [[Solbus]] rozpoczęły się w [[2007]] roku. Jednocześnie rozbudowywano fabrykę, m.in. uruchamiając nową lakiernię oraz zwiększano zatrudnienie do około 250 osób. Projekt techniczny autobusu opracowano we współpracy z ''Grupą inżynierską DOT3D'' z [[Czerwonak (powiat poznański)|Czerwonaka]]<ref>{{Cytuj stronę |autor = |url =http://www.dot3d.pl/gallery/sm12/SM.html |tytuł =''Solbus – Rodzina autobusów SM'' |opublikowany = Grupa inżynierska DOT3D |data =2009 |data dostępu =
[[Plik:Solbus Solcity 12 Gdańsk wnętrze.JPG|thumb|300px|left|Wnętrze autobusu]]
''Solbus Solcity 12'' to pierwszy autobus miejski z niskopodłogowej rodziny SM zaprojektowanej i wdrożonej do produkcji przez firmę Solbus. Stylizację wykonała zewnętrzna firma projektowa. Debiut prasowy tego modelu nastąpił w czerwcu [[2008]] roku<ref name="SM12">{{Cytuj stronę |autor = Miłosz Kubicki |url =https://transinfo.pl/infobus/text.php?id=18314 |tytuł =''Nowa rodzina autobusów Solbus'' |opublikowany =InfoBus |data =17 czerwca 2008 |data dostępu =2009-01-25
[[Plik:Solbus Solcity 12 CNG Hybrid, Częstochowa.jpg|alt=Solbus SM 12 CNG Hybrid MPK Częstochowa|lewo|mały|300x300px|Solbus SM 12 CNG Hybrid MPK Częstochowa]]
''Solbus Solcity 12'' ma samonośne nadwozie z kratownicową podłogą. Szkielet nadwozia jest wykonywany ze stali nierdzewnej, zaś poszycie ze stali nierdzewnej i tworzyw sztucznych, połączonych ze szkieletem nadwozia za pomocą klejenia. Okna są również wklejane do nadwozia. Masa własna tego autobusu jest o około 1000 kg mniejsza niż konkurentów, dzięki czemu jest to najlżejszy pojazd w swojej klasie. To przekłada się na zwiększenie jego zdolności przewożenia pasażerów do 109–119 osób w zależności od liczby i układu siedzeń. Aby osiągnąć taki efekt, w szkielecie w miejsce standardowych profili zamkniętych zastosowano wiele ceowników o specyficznym kształcie. W miejscach, gdzie nie są przenoszone duże obciążenia powycinano otwory, by zredukować masę ceowników. Aby utrzymać wysokość podłogi na poziomie 32 cm, pochylono ją we wnętrzu do krawędzi drugich i trzecich drzwi. Instalacja elektryczna jest zbudowana na bazie szyny danych CAN-Bus. W przedziale kierowcy zamontowano kokpit Siemens VDO. W przyszłości specjalnie dla modelu ''Solcity 12'' ma zostać opracowana deska rozdzielcza. W razie zainteresowania klientów mogą zostać opracowane wersje obu odmian ''Solcity 12'' dostosowane do ruchu lewostronnego (RHD).
Linia 53:
Normalny, eksploatacyjny czas tankowania autobusu LNG zajmuje ok. 10 minut, czyli nieznacznie więcej niż w przypadku [[silnik o zapłonie samoczynnym|silnika wysokoprężnego]], a znacząco krócej niż w przypadku [[CNG]]. LNG ze względu na sposób produkcji, polegający na oziębieniu do temperatury –163 °C, to bardzo czyste paliwo (pozbawione dwutlenku węgla, azotu, propanu-butanu, helu i wilgoci) o [[Liczba oktanowa|liczbie oktanowej]] 130. Obecnie skroplony gaz ziemny jest importowany do Polski m.in. z Norwegii. Firma LNG Silesia chce otworzyć w Polsce zakłady produkujące LNG, m.in. dla przewoźników miejskich.
Pierwszym odbiorcą autobusów Solcity 12 w wersji zasilanej LNG miało być konsorcjum firm [[Przedsiębiorstwo Transportu Samochodowego|PTS Kraków]] i [[PKS Chojnice]]<ref>{{Cytuj stronę |autor = |url =https://transinfo.pl/infobus/text.php?id=27842 |tytuł =''Kraków: Urząd Zamówień Publicznych odrzucił protest, ale autobusów na gaz 1 stycznia raczej nie będzie'' |opublikowany =InfoBus |data =16 października 2009 |data dostępu =2009-11-26
=== Wypadki ===
|