Nabuchodonozor I: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
EmptyBot (dyskusja | edycje)
m int.
Linia 40:
Jego zwycięstwo w wojnie z [[Elamici|Elamitami]], którzy od pokoleń byli jednym z największych zagrożeń dla Babilonii, uczyniło z niego jedną z najważniejszych postaci w historii Babilonii, o niemal legendarnym statusie podobnym do tego, jaki osiągnął przed nim [[Sargon Wielki]]. Kulminacyjnymi punktami wojennej kampanii przeciw [[Elam]]owi, rządzonemu przez [[Huttelusz-Inszuszinak]]a, były [[Bitwa nad rzeką Ulai (ok. 1110 p.n.e.)|bitwa nad rzeką Ulai]] i odzyskanie posągu kultowego boga [[Marduk]]a, zabranego przez Elamitów ze zdobytego [[Babilon]]u w 1155 r. p.n.e. Chociaż zwycięstwo nad Elamem nie zakończyło się trwałym pokojem, to odzyskanie posągu boga zdecydowanie poprawiło morale Babilończyków i zapewniło sławę ich władcy.
 
Za panowania Nabuchodonozora I stosunki z [[Asyria|Asyrią]] pozostawały napięte. ''[[Kronika synchronistyczna]]'' wspomina o nadgranicznych starciach pomiędzy obu państwami. Latem 1125 roku p.n.e. armia babilońska wkroczyła do Asyrii i obległa przygraniczną fortecę Zanki. [[Aszur-resza-iszi I]] wystąpił przeciw niemu. Doszło do bitwy., która wprawdzie nie przyniosła zwycięstwa żadnej ze stron, ale zmusiła Nabuchodonozora do wycofania.
 
W swych inskrypcjach Nabuchodonozor I przedstawia siebie jako wielkiego budowniczego, który odnowił liczne świątynie w całej Babilonii. Nie jest wykluczone, iż wywyższenie boga [[Marduk]]a do pozycji najważniejszego bóstwa babilońskiego panteonu nastąpiło właśnie za panowania tego władcy. Według późniejszych źródeł Nabuchodonozor I uczynił miasto Babilon królewską stolicą.