Privatdozent: Różnice pomiędzy wersjami

{{Dopracować|źródławięcej przypisów=2010-02}}

'''Privatdozent''' (z niem. docent prywatny<ref>[https://www.kuwi.europa-uni.de/de/studium/bachelor/germanistik/Wissenswertes/slownik-uniwersytecki-de-pl.pdf Universitätswörterbuch Deutsch-Polnisch: Słownik uniwersytecki niemiecko-polski], s. 156.</ref>) – termin oznaczający w krajach [[język niemiecki|niemieckojęzycznych]] specyficzną pozycję [[pracownik naukowy|pracownika naukowego]], który po uzyskaniu [[doktor (stopień naukowy)|stopnia doktora]] uzyskał [[habilitacja|habilitację]] i wykłada na uczelni wyższej nie będąc jej etatowym pracownikiem. Privatdozent utrzymuje się z czesnego wnoszonego przez studiujących{{r|sjp}}. Instytucja ''Privatdozentów'' pojawiła się w [[Królestwo Prus|Prusach]] na początku XIX wieku.

Przejście kandydata przez oba te etapy daje mu tzw. ''[[venia legendi]]'' (inaczej: ''venia docendi''), czyli prawo i obowiązek wykładania na wyższej uczelni oraz prawo ubiegania się o zatrudnienie w charakterze profesora. W krajach o niemiecko-austriackiej tradycji uniwersyteckiej osób, które uzyskały habilitację jest zawsze więcej niż wolnych [[Katedra (jednostka organizacyjna)|katedr]] uniwersyteckich (na uniwersytetach niemieckich jest niewielu profesorów; mają oni bardzo wysoką pensję oraz pozycję społeczną i akademicką). Właśnie dlatego w środowisku naukowym tych krajów funkcjonuje grupa osób określanych mianem ''privatdozentPrivatdozent''. Ich status naukowy pozwala im prowadzić wykłady na uniwersytecie (uczelnia nie może im tego zabronić, ale nie musi za te wykłady płacić). Co więcej ''privatdozenciPrivatdozenci'' muszą corocznie prowadzić przynajmniej jeden wykład uniwersytecki, by zachować ''venia legendi''.

<ref name="sjp">{{Cytuj stronę | url = http://sjp.pwn.pl/sjp/Privatdozent;2572471.html | tytuł = Privatdozent | praca = Słownik języka polskiego | opublikowany = [[Internetowa encyklopedia PWN]] | język = pl | data dostępu = 2015-09-07}}</ref>