Marģers Skujenieks: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
dodanie kategorii
m poprawa linków
Linia 33:
W działalność lewicową zaangażował się w 1905 jeszcze jako uczeń rosyjskiego gimnazjum w [[Ryga|Rydze]]. Studiował statystykę na [[Uniwersytet Moskiewski|Uniwersytecie Moskiewskim]]. Zaangażował się w pracę naukową w tej dziedzinie, co zaowocowało powołaniem go 1 września 1919 roku na prezesa Państwowego Urzędu Statystycznego Republiki Łotewskiej.
 
W 1918 zasiadał w [[Łotewska Rada Ludowa|Łotewskiej Radzie NarodowejLudowej]], która 18 listopada ogłosiła niepodległość państwa. W pierwszej połowie 1919 wziął udział w konferencji wersalskiej jako oficjalny delegat [[Łotwa|Łotwy]]. W kwietniu 1920 wybrano go na posła do Konstytuanty (Satversmes sapulce). Parlamentarzystą pozostał W I, II, III i IV kadencji (do 1934) z listy [[Łotewska Socjaldemokratyczna Partia Robotnicza|LSDSP]].
 
19 grudnia 1926 zajął miejsce [[Arturs Alberings|Artursa Alberingsa]] jako szef rządu. Był pierwszym premierem reprezentującym lewicę. Równocześnie sprawował funkcję ministra spraw wewnętrznych (do 23 stycznia 1928). Podczas jego kadencji podpisano w 1927 sowiecko–łotewski układ handlowy. Po wyborach sejmowych z jesieni 1931 ponownie wybrano go premierem. 6 grudnia zastąpił [[Kārlis Ulmanis|Kārlisa Ulmanisa]] w roli szefa rządu (do 23 marca 1933). Do ważnych wydarzeń tego okresu należało podpisanie 5 lutego 1932 w Rydze paktu o nieagresji z [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|ZSRR]].
 
Po [[Zamach stanu na Łotwie (1934)|przewrocie wojskowym Ulmanisa w 1934]] poparł nowy reżim zostając wicepremierem rządu Łotwy (do 1938), udzielał się również w działalności sportowej – był szefem Związku Sportowego oraz Narodowego Komitetu Olimpijskiego. Po 1936 coraz bardziej odsuwał się od bieżącej linii politycznej rządu Ulmanisa.
 
Po aneksji Łotwy przez Związek Radziecki w czerwcu 1940 został aresztowany i wywieziony do Rosji, gdzie rozstrzelano go na [[Łubianka (Moskwa)|Łubiance.]]
 
Został odznaczony m.in. estońskim [[Order Krzyża Orła|Orderem Krzyża Orła]] I klasy (1933).