Cecylia Cesarini: Różnice pomiędzy wersjami

Służyła w klasztorze św. Marii w Tempulo (w dzisiejszej [[rzym]]skiej dzielnicy Celio). W 1221 roku, po przeprowadzeniu przez [[Dominik Guzmán|św. Dominika]] reformy zgromadzenia, która miała na celu przywrócenie pierwotnej, surowej reguły benedyktyńskiej, siostra Cecylia przeniosła się do dominikańskiego klasztoru przy [[Bazylika św. Sykstusa w Rzymie|kościele św. Sykstusa]]. W 1223 lub na początku 1224 roku papież [[Honoriusz III]] wysłał ją, wraz z trzema innymi siostrami: Amatą, Konstancją i Teodorą<ref>Raimondo Spiazzi, ''San Domenico di Guzman: biografia documentata di un uomo riconosciuto dai suoi contemporanei come „tutto evangelico'', Edizioni Studio domenicano, 1999</ref> do dominikańskiego klasztoru św. Agnieszki w Bolonii<ref>[http://www.santiebeati.it/dettaglio/56790 Biografia Cecylii Cesarini na Santi Beati]</ref><ref>{{Cytuj stronę |url=http://www.domenicani.it/pls/domenicanimilano/v3_s2ew_consultazione.mostra_pagina?id_pagina=177&rifi=&rifp= |tytuł=Klasztor św.Agnieszki |data dostępu=2014-07-24 |archiwum=https://web.archive.org/web/20160306115042/http://domenicani.it/pls/domenicanimilano/v3_s2ew_consultazione.mostra_pagina?id_pagina=177&rifi=&rifp= |zarchiwizowano=2016-03-06 }}</ref>, założonego przez [[Diana Andalo|Dianę Andalo]] (siostrę [[Loderigo d’Andalo]]) i [[Jordan z Saksonii|Jordana z Saksonii]]. Celem wyjazdu siostry Cecylii do Bolonii było stworzenie nowego zgromadzenia dla młodych sióstr, którego reguła opierałaby się na wskazaniach św. Dominika. Zmarła w 1290 roku w Bolonii i pochowana została w klasztorze św. Agnieszki. Część jej relikwii czczona jest nadal w klasztorze, a część w kościele [[Serwici|serwitów]] w Ronzano pod Bolonią<ref>[http://www.treccani.it/enciclopedia/beata-cecilia_%28Dizionario-Biografico%29/ Biografia Cecylii Cesarini]</ref>.

 

 

24 grudnia 1891, wraz z dwoma innymi mniszkami Amatą i Dianą Andalo, została beatyfikowana przez zatwierdzenie kultu przez papieża [[Leon XIII|Leona XIII]].