Paramatma: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m Wycofano edycje użytkownika Marleylawray (dyskusja). Autor przywróconej wersji to MalarzBOT.
Znacznik: Wycofanie zmian
NGC333 (dyskusja | edycje)
poprawiono interpunkcję i błąd
 
Linia 1:
'''Paramatma''' (lub '''Paramatman'''; [[sanskryt]]: ''parama'' „najwyższy, [[Transcendencja (religia)|transcendentny]]”, ''atman'' „dusza” = „Dusza Najwyższa, Naddusza”) – częściowy, osobowy aspekt [[Bhagawan]]a. ''Paramatma'' opisywana jest jako przebywająca w sercu każdej żywej istoty, jak i w każdej części materialnego stworzenia. Dusza Najwyższa znany jest też jako [[Ksirodakaśaji|Ksirodakaśaji Wisznu]]. Źródłem Paramatmy jest [[Mahawisznu]].
 
Paramatma kieruje żywą istotą ([[atman]]) i jest świadkiem jestjej czynów. To za sprawą paramatmy [[Dusza (religia)|dusza]], znajdująca się pod wpływem trzech [[Guna (hinduizm)|gun]] (jakości materii), może czerpać przyjemność z obcowania z [[Materia (filozofia)|materią]]. Sprawia, że [[dźiwa]] odczuwa inspiracje do działania, że pamięta orazi zapomina.
 
W [[Kathopaniszad]] znajduje się opis związku ''paramatmy'' i ''dźiwy'':
: ''„Zarówno Dusza Najwyższa, jak i jednostkowa dusza (''dźiwa'') usytuowane są na drzewie ciała, w sercu żywej istoty; jedynie ten, kto dzięki łasce Najwyższego uwolnił się od materialistycznych pragnień i lamentów, może zrozumieć wspaniałość duszy”''.
 
Drogą do poznania i zrozumienia związku z ''paramatmą'' jest na przykład [[Joga klasyczna|asztangajoga]].
 
Efektem praktykowania ''asztangajogi'' (nazywanej też ''radźajogą'' czy ''jogą królewską'') jest [[samadhi]] – stan całkowitego wyzwolenia [[umysł]]u od czynności zmysłowych. Charakterystyczne dla tego mistycznego stanu ma być możliwość „oglądania duszy umysłem” połączone z uczuciem przyjemności i szczęścia. [[Joga|Jogin]], który osiągnął ''samadhi'', widzi wszystkie żywe istoty (w tym i siebie) jako równe (''„Pokorny mędrzec, dzięki cnocie prawdziwej wiedzy, widzi jednakowo uczonego i łagodnego bramina, krowę, psa, słonia i zjadacza psów (tj. człowieka wykluczonego z [[Kasta|kast]])).”''<ref>[[Bhagawadgita]] (5.18).</ref>.
Innymi cechami takiego [[Mistycyzm|mistyka]] są: opanowanie, brak pożądania, niewzruszoność wobec szczęścia i nieszczęścia itp.