Elektret: Różnice pomiędzy wersjami

Termoelektrety dipolowe otrzymać można poprzez polaryzowanie dielektryków w silnym zewnętrznym polu elektrycznym w podwyższonej temperaturze (w której możliwy jest obrót dipoli molekularnych) i "zamrożenie" uporządkowania dipoli elektrycznych przez ochłodzenie dielektryka. Ładunek na powierzchni elektretu zaraz po jego wytworzeniu pochodzi przede wszystkim od polaryzacji dipolowej, ma więc znak przeciwny do znaku polarności [[Elektroda|elektrod]] (heteroładunek). W procesie wytwarzania elektretów zostaje jednak również do dielektryka wstrzyknięty ładunek rzeczywisty z przestrzeni pomiędzy elektrodami a dielektrykiem (homoładunek). Efektywny ładunek powierzchniowy elektretu jest więc sumą tych obydwu ładunków. Ponieważ czasowe zmiany gęstości takich ładunków są różne, termoelektret wykazuje zaraz po wytworzeniu na powierzchniach heteroładunek, który maleje do zera, a następnie pojawia się homoładunek który rośnie do maksimum i dalej zmienia się w czasie bardzo powoli.

Fotoelektrety wytwarzane są z dielektryków wykazujących [[fotoprzewodnictwo]]. Nośniki prądu, pod wpływem światła zostają wzbudzone do pasma przewodnictwa i spułapkowane w pobliżu elektrod o odpowiedniej polarności. Przyczynia się to do pojawienia się warstwy ładunku przestrzennego. Podobny jest mechanizm wytwarzania polaryzacji w radioelektretach, z tym że wzbudzenie wywołane jest [[Promieniowanie jonizujące|promieniowaniem jonizującym]].