Iwan Paskiewicz: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
→‎Życiorys: drobne merytoryczne
drobne redakcyjne
Linia 32:
W 1849 został naczelnym wodzem korpusu wojsk rosyjskich tłumiącego [[Powstanie węgierskie (1848–1849)|powstanie węgierskie]]. W 1854 objął obowiązki dowódcy Armii Naddunajskiej i do 1855 roku kierował nią w [[Wojna krymska|wojnie krymskiej]]<ref>[http://www.runivers.ru/upload/iblock/94a/Sherbatov-%20gen-feldm%20Knyaz%20Paskevich_7t.pdf Szczerbatów, tom 7 ]</ref>. Za liczne zasługi i osiągnięcia na polu walki otrzymał stopień generała feldmarszałka.
 
Za wierną służbę otrzymał od cesarza dawną królewszczyznę [[Homel]] w [[Gubernia mohylewska|guberni mohylewskiej]], gdzie wybudował ogromny [[Pałac Rumiancewów i Paskiewiczów w Homlu|ogromny pałac]] i dokąd po 1831 przewiózł z Warszawy [[Pomnik księcia Józefa Poniatowskiego w Warszawie|pomnik księcia Józefa Poniatowskiego]] dłuta [[Bertel Thorvaldsen|Bertela Thorvaldsena]]. Dobra Homel pozostały w rękach jego syna, a potem synowej, do 1918. Fiodor, jego jedyny syn i ostatni kniaź warszawski, znany był wśród okolicznego ziemiaństwa z życzliwości dla Polaków. Wdowa po nim, Irina, została po [[rewolucja październikowa|rewolucji październikowej]] w Rosji, umierając w domu starców w 1925 roku w wieku 90 lat.
 
W 1830 odznaczony [[Order Orła Białego|Orderem Orła Białego]]<ref>Kawalerowie i statuty Orderu Orła Białego 1705-2008, 2008, s. 293.</ref>.