Lew Gumilow: Różnice pomiędzy wersjami

W 1933 r. aresztowany po raz pierwszy i po kilku dniach zwolniony{{r|gołąbek28}}. W 1934 r. wstąpił na [[Petersburski Uniwersytet Państwowy|Uniwersytetu Leningradzki]]{{r|bigenc}}. W 1935 r. został wydalony i aresztowany „za związek z grupą przestępczą N.N. Punina”{{r|bigenc}}, zwolniono go jednak m.in. na skutek prośby Achmatowej u Stalina{{r|bigenc}}. W 1937 r. został przywrócony na uczelnię{{r|bigenc}}, a w 1938 po raz trzeci aresztowany i skazany na 10 lat pobytu w [[obóz koncentracyjny|obozie koncentracyjnym (łagrze)]]{{r|bigenc}} (w 1939 r. wyrok skrócono do 5 lat){{r|bigenc}}. W 1944 r. zgłosił się na ochotnika do służby w Armii Czerwonej, z którą dotarł do [[Berlin]]a{{r|bigenc}}. W 1946 r. ukończył Wydział Historyczny jako eksternista{{r|bigenc}}, po czym rozpoczął [[aspirantura|aspiranturę]]{{r|bigenc}}. W 1947 został skreślony z listy studentów{{r|bigenc}}. W 1948 udało mu się obronić dysertację kandydacką (odpowiednik pracy doktorskiej){{r|bigenc}}. W 1949 r. został ponownie aresztowany i osadzony w łagrze na 10 lat{{r|bigenc}}. Zwolniony w 1956{{r|bigenc}}. W 1961 r. napisał swoją pierwszą pracę doktorską{{r|bigenc}} (w ZSRR odpowiednik habilitacji), po czym wykładał etnologię na Wydziale Geografii Uniwersytetu Leningradzkiego<ref>{{Cytuj książkę |nazwisko = Osiatyński |imię = Wiktor |autor link = Wiktor Osiatyński |tytuł = Zrozumieć świat. Rozmowy z uczonymi radzieckimi |wydawca = Czytelnik |miejsce = Warszawa | rok = 1982 |strony = 311 |isbn = 83-07-00684-8}}</ref>. W 1974 obronił drugą pracę doktorską{{r|bigenc}} (j.w., odpowiednik habilitacji).