Ienari Tokugawa: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
lit.
jęz.
Linia 55:
W 1817 roku z powodu choroby zmarł Nobuaki Matsudaira. Niektórzy z pozostałych legatów również złożyli rezygnację z powodu podeszłego wieku lub innych przyczyn. Dlatego od 1818 roku Ienari mianował swojego bliskiego współpracownika [[Tadanari Mizuno|Tadanariego Mizuno]], na stanowisko kanclerza, trzymając pozostałych legatów z dala od centrum administracji szogunatu. Sam Tadanari zezwolił na przekupstwo, którego Sadanobu i Nobuaki zakazali, i zachęcał do łapówkarstwa. Ponadto sam Ienari zaczął prowadzić ekstrawagancki tryb życia oraz zwiększył wydatki na obronę morską w odpowiedzi na powtarzające się naruszenia japońskich wód terytorialnych. Te działania doprowadziły do załamania się finansów szogunatu, korupcji w administracji i zaburzenia dyscypliny publicznej. Aby odbudować finanse, Tadanari ośmiokrotnie przerabiał i masowo emitował monety pomiędzy okresami Bunsei i Tempo, ale to z kolei doprowadziło do gwałtownego wzrostu cen.
 
Za kadencjirządów Ienariego nasiliły się próby przywrócenia kontaktów z Japonią przez mocarstwa imperialistyczne, zwłaszcza Wielką Brytanię i Rosję, ale także Chiny. Szogun wydał edykty, zgodnie z którymi cudzoziemskie okręty wpływające na japońskie wody mogły zostać zniszczone bez konsekwencji. Mimo to trwało rozprzestrzenianie się wiedzy zachodniej, zwłaszcza medycyny holenderskiej. W 1817 roku do do holenderskiej misji handlowej na wyspie Dejima przybyła Holenderka [[Titia Bergsma]], pierwsza Europejska w Japonii. W 1823 roku przypłynął tam niemiecki lekarz [[Philipp Siebold]], który zaczął uczyć Japończyków medycyny i nauk przyrodniczych. Siebold został przyjęty na audiencji przez Ienariego w 1826 roku. Przydarzył mu się jednak incydent, który okazał się wielkim ciosem dla zwolenników holenderskiej nauki. Po powrocie do domu w jego bagażu znaleziono mapę Japonii podarowaną mu przez [[Keiho Takahashi|Keiho Takahashiego]]. Siebold został aresztowany i wydalony z Japonii w 1830 roku. Keiho Takahashi również został aresztowany i zmarł w więzieniu.
 
Nepotyzm, korupcja i złe zarządzanie finansami nie przyczyniły się do stabilności politycznej. W latach 1833-1837 miał miejsce straszliwy głód, "Głód lat Tempo"), który drastycznie zmniejszył dochody bakufu. Rząd szoguna uciekł się wtedy do wypróbowanej metody psucia pieniądza, zwiększając jeszcze inflację.