Ogniwo słoneczne: Różnice pomiędzy wersjami

Fotoogniwo jest zbudowane z [[Półprzewodniki|półprzewodnika]] i tworzy [[złącze p-n]], na które pada [[światło]]. Padające na złącze [[foton]]y o energii większej od szerokości [[przerwa energetyczna|przerwy energetycznej]] półprzewodnika powodują powstanie par elektron-dziura. [[Pole elektryczne]] wewnątrz półprzewodnika, związane z obecnością złącza p-n, przesuwa nośniki różnych rodzajów w różne strony. [[Elektron]]y trafiają do obszaru n, dziury do obszaru p. Rozdzielenie nośników ładunku w złączu powoduje powstanie na nim zewnętrznego [[napięcie elektryczne|napięcia elektrycznego]]. Ponieważ rozdzielone nośniki są nośnikami nadmiarowymi (mają nieskończony czas życia), a napięcie na złączu p-n jest stałe, oświetlone złącze działa jako [[Ogniwo galwaniczne|ogniwo elektryczne]], czyli takie, w którym źródłem prądu są reakcje chemiczne zachodzące między elektrodą a elektrolitem.

 

Fotoogniwa są stosowane przede wszystkim jako trwałe i niezawodne źródła energii w [[Energetyka słoneczna|elektrowniach słonecznych]], [[kalkulator]]ach, zegarkach, [[plecak solarny|plecakach]], sztucznych satelitach, samochodach z [[napęd hybrydowy|napędem hybrydowym]], a także w [[automatyka|automatyce]] – jako czujniki fotoelektryczne i fotodetektory w [[fotometria|fotometrii]]. Inne zastosowania to: