Sinaloa: Różnice pomiędzy wersjami

Już ok. 12 000tys. lat p.n.e. pojawiały się tu grupy zbieracko-myśliwskie. Pierwsze stałe ludzkie osiedla datuje się na ok. 250 p.n.e. (okolice rzeki ''Baluarte''). Ok. [[900]] n.e. w północnej części regionu (Culiacán i Guasave) rozkwitała kultura juto-aztecka. Kiedy do Meksyku przybyli Hiszpanie, Sinaloę zamieszkiwało 6 różnych plemion prowadzących wędrowny lub osiadły tryb życia. W [[1529]] roku [[Nuno Beltrán de Guzmán]] rozpoczął podbój północnego Meksyku.

Wykorzystywanie Indian jako niewolników oraz handel "żywym„żywym towarem"towarem” sprowokowały ich do wystąpienia przeciwko Hiszpanom. Jedno z powstań, na którego czele stanął wódz Ayapín, zmusiło miejscowych kolonistów do poproszenia o posiłki z sąsiedniej [[Nueva Galicia (Ameryka Środkowa)|Nowej Galicji]] (''Nueva Galicia''). Ostatecznie Indianie zostali spacyfikowani, ale ich ciągłe zrywy zmusiły Hiszpanów do opuszczenia niektórych osiedli. W roku [[1583]] Indianie zabili znanego konkwistadora – [[Pedro de Montoya|Pedro de Montoyę]], który podjął próbę kolonizacji.

Od [[1591]] roku zaufanie wśród Indian zaczęli zdobywać [[jezuici]], którzy prowadzili misje ewangelizacyjne. Przez większość XVII w. opanowywanie nowych obszarów przez kolonistów było możliwe tylko dzięki działalności jezuitów. W roku [[1732]] na mocy dekretu królewskiego utworzona została prowincja Sinaloa. W [[1767]] wydany został dekret, na mocy którego jezuici mieli być usunięci z [[Nowa Hiszpania|Nowej Hiszpanii]]. Rozporządzenie to spowodowało duże problemy dla regionu, w którym spokój istniał w dużej części dzięki misjom jezuickim. Po porzuceniu zakonów znajdujące się w ich pobliżu wspólnoty indiańskie zostały pozbawione swojej ziemi, a następnie zamienione w robotników rolnych albo zapędzone do pracy w kopalniach.

W [[1810]] r. dotarł tu ruch niepodległościowy, który został jednak szybko opanowany przez oddziały rojalistyczne. W okresie walk z Hiszpanami Sinaloa słynęła jako ośrodek nielegalnej kontrabandy i przemytu. Po uzyskaniu przez Meksyk niepodległości w roku [[1821]] Sonora i Sinaloa tworzyły jedną jednostkę administracyjną. Dopiero w [[1830]] r. doszło do podziału na dwa odrębne stany. Przez następne lata miejscowi posiadacze ziemscy praktycznie rządzili samodzielnie w stanie, który tylko formalnie podlegał rządowi federalnemu.

W czasie walk o władzę pomiędzy stronnictwami liberałów i konserwatystów wojska [[Wielka Brytania|brytyjskie]] i [[Stany Zjednoczone|amerykańskie]] próbowały opanować miasto [[Mazatlán]] dla rzekomego zabezpieczenia interesów obcokrajowców w Meksyku. Elita z Sinaloa popierała konserwatystów w ich walce przeciwko [[Benito Juárez]]owi. Po rozpoczęciu interwencji francuskiej w latach 60. stan był okupowany przez wojska wierne narzuconemu cesarzowi [[Maksymilian I (cesarz Meksyku)|Maksymilianowi I]]. W [[1867]] r. Francuzi zostali pokonani, a Sinaloa opanowana przez oddziały federalne wierne Juarezowi.

W okresie tzw. [[Porfirio Díaz|porfiriatu]] (1876-19101876–1910) stan rozwinął się pod względem gospodarczym, ale niewielka liczba ludności ograniczała dalszy rozwój. W czasie [[rewolucja meksykańska|rewolucji meksykańskiej]] Sinaloa była chwilowo okupowana przez [[Pancho Villa|Pancho Villę]].

W roku [[1917]] armia federalna z powrotem opanowała stan. Po zakończeniu rewolucji pewne konflikty wywołała reforma rolna, którą poparła rządząca autorytarnie partia [[PRI]]. Uderzała ona w duże gospodarstwa rolne, jednakże rzadkie zaludnienie zapobiegło dalszej eskalacji sporów z właścicielami ziemskimi. W ostatnich latach bliskość granicy ze Stanami Zjednoczonymi spowodowała pojawienie się takich niekorzystnych zjawisk jak handel [[narkotyk]]ami.