Nie ma róży bez ognia: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
uzup. |
|||
Linia 19:
|kostiumy = [[Anna Fedorowicz]]
|montaż = [[Alina Faflik]]
|produkcja = {{link-interwiki|Q=104867716|Stefan Adamek}} (kierownik produkcji)<ref name
|wytwórnia = [[Zespół Filmowy „Pryzmat”]]
|dystrybucja =
Linia 33:
[[Plik:Willa z 1936, Bieżanowska 5, Warszawa.JPG|thumb|240px|Filmowe miejsce zamieszkania Filikiewiczów (willa przy ul. Bieżanowskej 5). Zdjęcia wnętrz zrealizowano w willi „Zorza” przy ul. Sobieskiego 16 w [[Konstancin-Jeziorna|Konstancinie-Jeziornie]]<ref name="Filmpolski" />]]
'''Nie ma róży bez ognia''' – polska [[Film komediowy|komedia filmowa]] z [[1974 w filmie|1974]] roku w reżyserii [[Stanisław Bareja|Stanisława Barei]], nakręcona według scenariusza napisanego przez reżysera wraz z [[Jacek Fedorowicz|Jackiem Fedorowiczem]].
== O filmie ==▼
Zdjęcia do filmu zrealizowano w [[Warszawa|Warszawie]] (osiedle [[Piaski (Warszawa)|Piaski]] w dzielnicy [[Bielany (Warszawa)|Bielany]], Centralny Dworzec Autobusowy PKS przy [[Ulica Żytnia w Warszawie|ul. Żytniej]], [[Plac Trzech Krzyży w Warszawie|Plac Trzech Krzyży]], willa przy ul. Bieżanowskej 5) i w [[Konstancin-Jeziorna|Konstancinie-Jeziornie]] (willa „Zorza” przy ul. Sobieskiego 16)<ref name="Filmpolski" />.▼
W filmie można znaleźć zarówno humor sytuacyjny w perypetiach głównego bohatera, przygotowującego nowo wybudowane mieszkanie do stanu użytkowania bądź goniącego za autobusem, którego drzwi przytrzasnęły mu krawat, jak również dowcip wynikający z pewnych [[Przejęzyczenie|lapsusów]] pokazujących funkcjonowanie prawa w dobie [[Polska Rzeczpospolita Ludowa|PRL]]. Razem z pierwszym mieszkaniem Filikiewiczów mieszczą się urzędy państwowe; administrator osiedla prosi o monetę dwudziestogroszową, aby [[Plomba zabezpieczająca|zaplombować]] drzwi, a dobrze znający prawo kombinator Dąbczak zyskuje większą przychylność ze strony organów państwa niż uczciwy obywatel, jakim jest Filikiewicz{{odn|Replewicz|2009|s=155}}.▼
Film ukazuje też pęd mieszkańców Polski w dobie lat 70. XX wieku do tego, aby zamieszkać w stolicy. Ojciec Lusi, żony Dąbczaka, puszcza z dymem własny dom wraz z plantacją róż, aby córka mogła zamieszkać w Warszawie. Jest to także przedstawienie dwóch równoległych światów – sformalizowanej [[Biurokracja|biurokracji]] oraz nieformalnych stosunków, które małżeństwo Filikiewiczów musi rozpoznać.▼
== Fabuła ==
Linia 74 ⟶ 67:
* [[Ewa Jastrzębowska]] – kobieta z dzieckiem w autobusie
Źródła
▲W filmie można znaleźć zarówno humor sytuacyjny w perypetiach głównego bohatera, przygotowującego nowo wybudowane mieszkanie do stanu użytkowania bądź goniącego za autobusem, którego drzwi przytrzasnęły mu krawat, jak również dowcip wynikający z pewnych [[Przejęzyczenie|lapsusów]] pokazujących funkcjonowanie prawa w dobie [[Polska Rzeczpospolita Ludowa|PRL]]. Razem z pierwszym mieszkaniem Filikiewiczów mieszczą się urzędy państwowe; administrator osiedla prosi o monetę dwudziestogroszową, aby [[Plomba zabezpieczająca|zaplombować]] drzwi, a dobrze znający prawo kombinator Dąbczak zyskuje większą przychylność ze strony organów państwa niż uczciwy obywatel, jakim jest Filikiewicz{{odn|Replewicz|2009|s=155}}.
▲Film ukazuje też pęd mieszkańców Polski w dobie lat 70. XX wieku do tego, aby zamieszkać w stolicy. Ojciec Lusi, żony Dąbczaka, puszcza z dymem własny dom wraz z plantacją róż, aby córka mogła zamieszkać w Warszawie. Jest to także przedstawienie dwóch równoległych światów – sformalizowanej [[Biurokracja|biurokracji]] oraz nieformalnych stosunków, które małżeństwo Filikiewiczów musi rozpoznać.
== Przygotowanie scenariusza i realizacja filmu ==
[[Plik:Centralny Dworzec PKS w Warszawie ul. Żytnia.jpg|thumb|Nieistniejący obecnie Centralny Dworzec Autobusowy PKS przy [[Ulica Żytnia w Warszawie|ul. Żytniej]], gdzie zrealizowano część zdjęć plenerowych. Dworzec zlikwidowano kilka lat po nakręceniu filmu]]
Początkowo komedia miała nosić tytuł ''Lawina'', co miało nawiązywać do eskalacji wydarzeń mających wpływ na życie głównych bohaterów. W scenopisie ojciec Lusi ma problemy z [[urząd skarbowy|urzędem skarbowym]] – w dialogu z córką pojawia się hasło [[domiar]], gdy nakazuje jej wraz z narzeczonym pozostać w mieszkaniu Filikiewiczów. Z tego względu, że cenzura nie zgodziłaby się na użycie tego słowa, zastąpiono domiar pożarem. Zmiana w scenariuszu doprowadziła do zmiany tytułu filmu, co według reżysera miało jeszcze bardziej wyrażać [[Pure nonsense|pure nonsensowną]] fabułę{{odn|Replewicz|2009|s=156}}. Bezpośrednio tytuł nawiązuje właśnie do zmienionej sceny, w której ojciec Lusi podpala własny dom wraz z plantacją róż, aby córka mogła zameldować się w stolicy. Słowa tytułu wypowiadane są w filmie przez dzielnicowego, któremu administrator wraz z przebywającymi w mieszkaniu Filikiewiczów osobami próbują wytłumaczyć niecodzienną dla niego sytuację. Zmieniony został również charakter Jerzego Dąbczaka, który początkowo miał być wzorowany na stereotypowym [[Ochotnicza Rezerwa Milicji Obywatelskiej|ormowcu]]. Postać ta została „uszlachetniona” głównie z tego powodu, że odgrywał ją [[Jerzy Dobrowolski (aktor)|Jerzy Dobrowolski]]{{odn|Replewicz|2009|s=
Autorzy dla urealnienia fabuły konsultowali treść scenariusza z prawnikiem{{odn|Replewicz|2009|s=155}}. Bareja, będąc fanem amerykańskich komedii z lat 20. XX w., określał swój film jako pewien etap w tworzeniu współczesnej [[burleska filmowa|burleski]], wyrażając jednocześnie nadzieję, że w polskiej kinematografii powstaną w przyszłości filmy podobne do tych, jakie Amerykanie kręcili przed wojną. Wiele miejsca poświęcił walce głównego bohatera ze złośliwością przedmiotów martwych. Scena z wchodzeniem Filikiewicza na dach może być uznana za nawiązanie do filmów z [[Buster Keaton|Busterem Keatonem]] i [[Harold Lloyd|Haroldem Lloydem]]. Odgrywana była ona bezpośrednio przez [[Jacek Fedorowicz|Jacka Fedorowicza]] bez udziału kaskadera{{odn|Replewicz|2009|s=160}}.
▲Zdjęcia do filmu zrealizowano w [[Warszawa|Warszawie]] (osiedle [[Piaski (Warszawa)|Piaski]] w dzielnicy [[Bielany (Warszawa)|Bielany]], Centralny Dworzec Autobusowy PKS przy [[Ulica Żytnia w Warszawie|ul. Żytniej]], [[Plac Trzech Krzyży w Warszawie|Plac Trzech Krzyży]], willa przy ul. Bieżanowskej 5) i w [[Konstancin-Jeziorna|Konstancinie-Jeziornie]] (willa „Zorza” przy ul. Sobieskiego 16)<ref name="Filmpolski" />.
W opinii krytyków filmowych, recenzujących ''Nie ma róży bez ognia'', przeważały określenia tej produkcji jako prymitywnej i schlebiającej gustom drobnomieszczańskim, co powodowało, że zakwalifikowany był do najniższej kategorii artystycznej, co w konsekwencji przekładało się na niższe zarobki dla reżysera. Wpływy z biletów wynosiły natomiast około 16 milionów złotych, przy czym w Polsce obejrzało go szacunkowo 3 miliony widzów, a za granicą około 9 milionów{{odn|Replewicz|2009|s=162-163}}.▼
▲W opinii krytyków filmowych, recenzujących ''Nie ma róży bez ognia'', przeważały określenia tej produkcji jako prymitywnej i schlebiającej gustom drobnomieszczańskim, co powodowało, że zakwalifikowany był do najniższej kategorii artystycznej, co w konsekwencji przekładało się na niższe zarobki dla reżysera. Wpływy z biletów wynosiły natomiast około 16 milionów złotych, przy czym w Polsce obejrzało go szacunkowo 3 miliony widzów, a za granicą około 9 milionów{{odn|Replewicz|2009|s=
== Przypisy ==
Linia 88:
== Bibliografia ==
* {{Cytuj
== Linki zewnętrzne ==
* {{IMDb|tytuł|0071908|Nie ma róży bez ognia}}
* {{Filmweb|tytuł|1170|Nie ma róży bez ognia}}
* {{Cytuj stronę |
* {{Fototeka|film zdjęcia|Nie%20ma%20r%C3%B3%C5%BCy%20bez%20ognia|Nie ma róży bez ognia}}
|