Warszawska Jesień: Różnice pomiędzy wersjami

Pomysł zorganizowania festiwalu powstał w 1955, na forum Związku Kompozytorów Polskich. Pomysłodawcami byli [[Tadeusz Baird]] i [[Kazimierz Serocki]]. Zamiarem ich było zapoznanie polskiej publiczności z nowoczesną muzyką zachodnią i przerwanie izolacji, w jakiej znalazły się polskie środowiska artystyczne w latach stalinowskich oraz przeciwstawienie się ideologii [[Realizm socjalistyczny|socrealizmu]]{{r|Culture}}. Główne założenia programowe to prezentacja nowej muzyki światowej i polskiej, wspomaganie rozwoju muzyki polskiej oraz przedstawianie bieżących tendecji obecnych w muzyce{{r|Culture}}.

 

 

Początkowo festiwal planowano jako [[biennale]], toteż następny odbył się dopiero w 1958, ale później „Warszawskie Jesienie” odbywały się już co roku, z wyjątkiem 1982 (z uwagi na [[Stan wojenny w Polsce (1981–1983)|stan wojenny]]). Od 1959 program festiwalu układa komisja repertuarowa, powoływana przez Zarząd Główny Związku Kompozytorów Polskich. Rekordowo długo, bo przez 37 lat, członkiem tej komisji był [[Witold Lutosławski]]; w latach 1960–1965 był też pierwszym jej przewodniczącym. Za życia Lutosławskiego jego utwory były wykonywane na festiwalu aż 49 razy, tym samym był najczęściej grywanym polskim kompozytorem podczas „Warszawskiej Jesieni”{{r|Lutosławski}}.