Antygon II Gonatas: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian Znaczniki: Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej) |
źródła, przypisy , meryt #1Lib1Ref #1Lib1RefCEE |
||
Linia 1:
{{Władca infobox
|władca = Antygon II Gonatas
Linia 37 ⟶ 36:
|wikicytaty =
}}
'''Antygon Gonatas''' (ur. ok. [[
== Życiorys ==
[[Plik:Tetradrachm of Antigonus Doson.jpg|thumb|Moneta Antygona II Gonatasa]]
W czasie, kiedy jego ojciec uczestniczył w działaniach wojennych na wschodzie, Antygon sprawował władzę w Grecji jako jego namiestnik<ref name="EB" />. Po wzięciu Demetriusza do niewoli przez Seleukosa, Antygon zmuszony był uznać władzę Seleucydów nad Macedonią, utrzymując kontrolę jedynie nad Grecją<ref name="EB" />. Po śmierci Seleukosa w 281 p.n.e. Demetriusz wysunął aspiracje do ponownego przejęcia Macedonii<ref name="EB" />. W ten sposób wszedł w konflikt z następcą Seleukosa, Antiochem<ref name="EB" />.
W 279 p.n.e. walczył przeciwko Celtom, którzy wtargnęli wówczas na Grecji<ref name="EB" />. W 278 p.n.e. zawarł pokój z Antiochem, czasowo rezygnując z przejęcia Macedonii<ref name="EB" />. Wziął za żonę siostrę Antiocha Filę<ref name=":0">{{Cytuj |tytuł = Antigonus Gonatas |data dostępu = 2023-01-31 |opublikowany = Oxford Reference |url = https://www.oxfordreference.com/display/10.1093/oi/authority.20110803095416919 |archiwum = https://web.archive.org/web/20230123131746/https://www.oxfordreference.com/display/10.1093/oi/authority.20110803095416919 |język = en}}</ref>. W 277 rozbił pod Lizymachią armię Celtów, którzy najechali tereny Macedonii i Tracji<ref name=":0" /><ref name="EB" />. W 276 został obwołany królem przez Macedończyków, po części za sprawą zwycięstwa nad barbarzyńcami<ref name="EB" />. Spowodowało to konflikt z władcą Epiru Pyrrusem, który trwał do śmierci tego drugiego w 272 p.n.e. i zakończył się przejęciem kontroli nad Macedonią przez Antygona<ref name="EB" />.
W 267 p.n.e., za poduszczeniem Ptolemeuszy, doszło do wybuchu powstania w Grecji przeciwko władzy Antygona, znanego w historii jako wojna chremonidejska<ref name="EB" />. Antygon pokonał w 265 p.n.e. przywódcę powstania Areusa, w 262 p.n.e. zdobył Ateny i ostatecznie stłumił grecki ruch wyzwoleńczy<ref name="EB" />. W 255 p.n.e. podpisał pokój z Ptolemeuszem II<ref name="EB" />. Wcześniej pokonał go w bitwie niedaleko Kos, której dokładna data nie jest znana<ref name=":0" />. W 253 w Koryncie wybuchła rewolta przeciw Antygonowi, pod przywództwem Aleksandra<ref name="EB" />.Antygon zażegnał ten konflikt dopiero w 244 p.n.e. przy pomocy mariażu dyplomatycznego, żeniąc swojego syna Demetriusza z wdową po zmarłym w międzyczasie Aleksandrze, Niceą<ref name="EB" />.
W 243 Korynt został zajęty przez armię Ligi Achajskiej<ref name="EB" />. Do śmieci w 239 p.n.e. Antygon zdołał utrzymać kontrolę w rejonie<ref name="EB" />. Zapoczątkował panowanie dynastii Antygonidów<ref name="EB" />, władającej Macedonią do likwidacji królestwa przez [[Republika rzymska|republikę rzymską]].
== Zobacz też ==
* [[Antygonidzi]]
== Przypisy ==
{{Przypisy}}
{{Władcy Macedonii}}
| |||