'''Sergiusz Wilczycki''' ([[język białoruski|biał.]] Сяргей Вільчыцкі, ''Siarhiej Wilczycki''; pseudonimy[[pseudonim]]y: ''Jan Zaprudnik'', ''Janka Zaprudnik'', ''Siarhiej Jasień''; ur. [[9 sierpnia]] [[1926]] w [[Mir (Białoruś)|Mirze]], zm. [[26 maja]] [[2022]] w [[Somerset (New Jersey)|Somerset]]<ref>[https://www.svaboda.org/a/31866745.html Памёр патрыярх беларускай дыяспары ў ЗША Янка Запруднік. Этапы жыцьця і выбраныя цытаты] {{lang|be}}</ref>) – [[Białoruś|białoruski]] [[historyk]] i publicysta, emigracyjny działacz polityczny.
Urodził się w miasteczku [[Mir (rejon korelicki)|Mir]], w [[województwo nowogródzkie (II Rzeczpospolita)|województwie nowogródzkim]] [[II Rzeczpospolita|II Rzeczypospolitej]], w rodzinie nauczycielskiej[[nauczyciel]]skiej. Część rodziny została wywieziona przez funkcjonariuszy [[NKWD]] w czerwcu 1941 w głąb [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|ZSRR]]. W czasie [[II wojna światowa|II wojny światowej]] ukończył progimnazjum w [[Baranowicze|Baranowiczach]], później uczył się również w baranowickiej szkole handlowej. Należał do [[Związek Młodzieży Białoruskiej|Związku Młodzieży Białoruskiej]].
W 1944 ewakuował się wraz z Wehrmachtem przed zbliżającą się [[Armia Czerwona|Armią Czerwoną]] do [[Niemcy|Niemiec]]. Później pracował jako [[górnik]] w [[Wielka Brytania|Wielkiej Brytanii]]. W 1954 ukończył [[studia wyższe|studia]] na Wydziale Historii Uniwersytetu[[Katolicki Uniwersytet w Lowanium|Katolickiego Uniwersytetu w Lowanium]], po czym podjął pracę w radiu[[Radio "Wyzwolenie"Wolna (obecnie:Europa|Radiu Swoboda)Wolna Europa]].
W 1957 osiedlił się w [[Stany Zjednoczone|USA]], gdzie na Uniwersytecie w [[Nowy Jork|Nowym Jorku]] obronił pracę doktorską poświęconą walce o sprawy białoruskie w [[Duma Państwowa Imperium Rosyjskiego|rosyjskiejDumie dumiePaństwowej]] w latach 1906-1917. Zajmował się wykładami z dziedziny historii na wyższych uczelniach USA. Pod pseudonimem Siarhiej Jasień wydawał poezje, głównie lirykę patriotyczną.
Po odzyskaniuzyskaniu przez [[Białoruś]] niepodległości w 1991 r. wspomagał materialnie cerkiew (m.in. budowę świątyni [[Eufrozyna Połocka|Eufrozyny Połockiej]] w Iwiance). W 2007 został uhonorowany medalem Św. [[Cyryl Turowski|Cyryla Turowskiego]] przez [[Rosyjski Kościół Prawosławny|Rosyjską Cerkiew Prawosławną]]. Był członkiem honorowym członkiembiałoruskiego Białoruskiegocentrum [[PEN Club|PEN-Clubu]].
