Góry Kantabryjskie: Różnice pomiędzy wersjami

'''Góry Kantabryjskie''' ([[Język hiszpański|hiszp.]] ''Cordillera Cantábrica''), pasmo górskie w północnej części [[Hiszpania|Hiszpanii]] na [[Półwysep Iberyjski|Półwyspie Iberyjskim]], położone na północnym skraju [[Meseta Iberyjska|Mesety Iberyjskiej]], usytuowane równolegle do wybrzeża [[Zatoka Biskajska|Zatoki Biskajskiej]], ku której stromo opadają. Góry Kantabryjskie powstały w [[Orogeneza hercyńska|orogenezie hercyńskiej]]. Długość ok. 450 km, najwyższe wzniesienie [[Torre de Cerredo]] w masywie [[Picos de Europa]] ma wysokość 2648 m. n.p.m. Grzbiety gór zbudowane są z [[Wapienie|wapieni]], [[Marmur|marmurów]] i [[Kwarcyt|kwarcytów]], obniżenia z mniej odpornych [[Łupki|łupków]] i [[Piaskowce|piaskowców]]. Góry silnie rozczłonkowane, liczne formy krasowe. Występują ślady [[Czwartorzęd|czwartorzędowych]] zlodowaceń plejstoceńskich. Do Gór Kantabryjskich włącza się niekiedy leżące dalej na wschodzie [[Góry Baskijskie]] (wtedy to łączna długość wynosi około 600 km), które są odrębnym regionem powstałym w [[Orogeneza alpejska|orogenezie alpejskiej]], znacznie niższym (Aitzkorri 1544 m n.p.m.) i powiązanym geologicznie z [[Pireneje|Pirenejami]]. Wilgotne stoki północne porastają [[Las liściasty|lasy liściaste]] (lasy [[Dąb|dębowe]] do 1000 m, a [[Buk|bukowe]] do 1700 m), południowe suche stoki są pokryte zaroślami typu [[makia]].