Serwici: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
nie wpisujemy nadkategorii Znacznik: Ręczne wycofanie zmian |
historia zakonu na bazie ang. wiki |
||
Linia 27:
Do grona '''Serwitów''' należy też św. [[Peregryn Laziosi]].
== Historia ==
=== Założenie Zakonu ===
[[Image:Amadio 123.JPG|thumb|right|200px|Bartłomiej Amidei (Amideus) (zm. 1266), jeden z siedmiu założycieli Zakonu Serwitów.]]
Zakon został założony w 1233 roku przez „siedmiu świętych założycieli”, z których każdy był członkiem patrycjuszowskiej rodziny z Florencji we Włoszech. Ci kupcy sukna opuścili swoje miasto, rodziny i zawody i wycofali się na [[Klasztor na Monte Senario|Monte Senario]], górę na obrzeżach Florencji, aby wieść życie w ubóstwie i pokucie. <ref name = Saintsandfeasts>{{Cytuj książkę | nazwisko = Tylenda | imię = Joseph N. | tytuł = Saints and Feasts of the Liturgical Year | url = https://books.google.com/books?id=61MmDwAAQBAJ&q=Benedict+dell%E2%80%99Antella+canonization&pg=PA39 | wydawca = Georgetown University Press | data = 2003 | strony = 39 | isbn = 978-0-87840-399-8 | język = en }}</ref>Siedmioma założycielami byli: Bonfilius z Florencji, urodzony jako Bonfilius Monaldi (Buonfiglio dei Monaldi); Aleksy z Florencji, urodzony jako [[Aleksy Falconieri]] (wł. Alessio Falconieri) (ur.po 1200, zm. 17 lutego 1310); Manettus z Florencji, urodzony jako Benedykt Antella (wł. Benedetto dell' Antella); Amideus z Florencji, urodzony jako Bartłomiej Amidei (zm. 1266) (znany również jako Bartolomeo degli Amidei); Hugon z Florencji, urodzony jako Hugo Lippi-Uguccioni (Hugh dei Lippi Uggucioni (Ricovero dei Lippi-Ugguccioni)); Sostene z Florencji, urodzony jako Gerardino Sostegni (Gherardino di Sostegno); i Buonagiunta z Florencji, urodzony jako Jan Buonagiunta Monetti (Giovanni di Buonagiunta (Bonajuncta)).<ref name = Saintsandfeasts /><ref>{{Cytuj książkę | nazwisko = Johnston | imię = William M. | tytuł = Encyclopedia of Monasticism | url = https://books.google.com/books?id=iepJAgAAQBAJ&q=Benedict+dell%E2%80%99Antella+canonization&pg=PT1211 | wydawca = Routledge | data = 2013 | strony = 1153 | isbn = 978-1-136-78716-4 | język = en }}</ref> Zostali kanonizowani przez papieża Leona XIII 15 stycznia 1888 r.<ref name=grotto>[https://thegrotto.org/the-servites/ "The Servites", The National Sanctuary of Our Sorrowful Mother]</ref>
[[Image:Sant Alessio Falconieri.gif|thumb|200px|Aleksy Falconieri (zm. 1310), jeden z siedmiu założycieli Zakonu Serwitów..]]
Członkowie Zakonu poświęcili się Maryi pod Jej tytułem Matki Bolesnej (po włosku: Madonna Addolorata).<ref name=grotto /> Poświęcając swoje nabożeństwo Matce Jezusa, przyjęli cnoty Maryi, gościnność i współczucie, jako znaki rozpoznawcze Zakonu<ref>{{Cytuj stronę | url = http://articles.chicagotribune.com/2008-06-13/news/0806120662_1_virgin-mary-servites-order | tytuł = West Side basilica celebrates Servite order's 775th anniversary | data dostępu = 2017-05-25 | praca = tribunedigital-chicagotribune | język = en }}</ref>. Charakterystycznym duchem Zakonu jest uświęcenie jego członków poprzez rozważanie Męki Jezusa i Boleści Maryi Dziewicy oraz szerzenie tego nabożeństwa.<ref name="servants">[http://www.newadvent.org/cathen/09750a.htm "Servants of Mary (Order of Servites)." The Catholic Encyclopedia] Vol. 9. New York: Robert Appleton Company, 1910.{{PD-notice}}</ref>
[[Archidiecezja Florencji|Biskup Florencji]], Ardengo Trotti (Ardengo Dei Foraboschi), zatwierdził grupę jako zakon zakonny w latach 1240-1247. Serwici postanowili żyć według [[Reguła św. Augustyna|Reguły św. Augustyna]] i dodali do Reguły dalsze wytyczne, które były wyrazem własnej maryjnej pobożności i poświęcenia. Do [[1250]] r. pewna liczba serwitów została wyświęcona na kapłanów, tworząc w ten sposób zakon składający się zarówno z księży, jak i braci.<ref>{{Cytuj stronę | url = http://website.lineone.net/~alexis_pottinger/ssi/order.htm | tytuł = The Servite Order | data dostępu = 2017-05-25 | opublikowany = website.lineone.net | język = en }}</ref>
[[Aleksander IV (papież)|Papież Aleksander IV]] opowiedział się za planem połączenia wszystkich zakonów według Reguły św. Augustyna. Dokonano tego w marcu [[1256]] r., Ale mniej więcej w tym samym czasie wydano [[Reskrypt|reskrypt]] potwierdzający, że Zakon Serwitów jest odrębnym organem z mocą wyboru generała. Cztery lata później zwołano kapitułę generalną, na której Zakon został podzielony na dwie prowincje, Toskanię i Umbrię, z których pierwszą zarządzał św. Manettus, a drugą św. Sostene. W ciągu pięciu lat dodano dwie nowe prowincje, Romanię i Lombardię<ref name="griffin">[http://www.newadvent.org/cathen/13736a.htm Griffin, Patrick. "Order of Servites." The Catholic Encyclopedia] Vol. 13. New York: Robert Appleton Company, 1912{{PD-notice}}</ref>
== Zobacz też ==
| |||