Flawiusz Klemens: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Maglocunus (dyskusja | edycje) mNie podano opisu zmian |
Maglocunus (dyskusja | edycje) kwestia wyznania + inf. o ślubie, minus nadrzędna kategoria |
||
Linia 1:
'''Flawiusz Klemens''' (zm. [[95]]) - rzymski dostojnik, konsul w 95 roku,
Był synem [[Tytus Flawiusz Sabinus (II)|Tytusa Flawiusza Sabinusa (II)]], młodszym bratem [[Tytus Flawiusz Sabinus (III)|Tytusa Flawiusza Sabinusa (
Flawiusz Klemens poślubił swoją kuzynkę Flawię Domityllę (III), córkę Flawii Domitylli (II) i siostrzenicę Wespazjana.
Jako wyznawca chrześcijaństwa został skazany na śmierć przez swojego stryjecznego brata, cesarza [[Domicjan]]a.▼
▲
[[Kasjusz Dion]] podaje, że Klemensa i jego żonę Flawię Domicyllę ''oskarżono o ateizm, zarzut, pod którym wielu innych, co to zeszli na żydowskie manowce, zostało skazanych. Niektórych czekała śmierć, pozostałych pozbawiono majętności. Domicylla została tylko wygnana na Pandaterię''<ref>Cyt. za: P.L. Maier, ''Rzym w płomieniach'', t. 2, Warszawa 1994, s. 308.</ref>. Część badaczy przyjmuje, że Flawiusz Klemens nawrócił się na judaizm<ref>M.in. E.M. Smallwood, ''Domitan's Attitide toward the Jews and Judaism'', "Classical Philology", LI, styczeń 1956, s. 7 nn.</ref>. Inni zwracają uwagę na to, że określenia "ateizm" nie można było odnieść do judaizmu, religii uznawanej w Rzymie za legalną, oraz na fakt, że Kasjusz Dion nie posługiwał się nigdy nazwą chrześcijaństwo. Z kolei [[Euzebiusz z Cezarei]] podaje, że Domitylla została wygnana ze względu na swoje chrześcijańskie wyznanie; jednak w jego relacji Domitylla jest nie żoną, lecz bratanicą Klemensa. Historyk M. Goguel przypuszczał, że Klemens mógł w tajemnicy podzielać poglądy żony, lecz dbając o swoją reputację i karierę oraz przyszłość synów, adoptowanych przed Domicjana, nie zdecydował się oficjalnie na przyjęcie chrześcijaństwa<ref>M. Goguel, ''The Birth of Christianity'', New York 1954, s. 532.</ref>.
Pojawiła się hipoteza, że wyzwoleńcem Flawiusza Klemensa mógł być papież [[Klemens I]]<ref>A. Krawczuk, ''Kronika Rzymu i Cesarstwa Rzymskiego'', s. 210.</ref>.
=== Bibliografia ===
* [[Aleksander Krawczuk|Krawczuk A.]], ''Kronika Rzymu i Cesarstwa Rzymskiego'', Warszawa 1997, s. 210.
* Krawczuk A., ''Poczet cesarzowych rzymskich'', Warszawa 1998, s. 81-82.
{{Przypisy}}
[[Kategoria:Konsulowie Cesarstwa Rzymskiego]]
[[
[[en:Titus Flavius Clemens (consul)]]
|