Silnik jonowy elektrostatyczny: Różnice pomiędzy wersjami

Tradycyjny silnik jonowy elektrostatyczny składający się z dwóch siatek nie jest pozbawiony wad. Główną z nich było ograniczenie różnicy potencjałów między siatka dodatnią a ujemną do 5kV. Przy większej różnicy potencjałów część jonów trafia bezpośrednio w konstrukcję drugiej siatki powodując jej erozję. [[Impuls właściwy]] isp silnika jonowego elektrostatycznego zwykłego wynosi maksymalnie isp =3000.

Celem rozwiązania tej przeszkody w Australian National University (ANU) we współpracy z [[ESA]] opracowano koncepcję silnika DS4G (Dual-Stage 4-Grid) w którym każda z siatek została podwojona - pierwsza siatek dodatnich jest nisko naładowana druga wysokonaładowana. W ten sposób uzyskano bardziej przecyzyjny kierunek ruchu jonów, co umożliwiło osiągnięcie łącznej różnicy napięcia 30kV. Prędkość wylotów jonów z silnika DS4G wynosi 210km/s co daje [[impuls właściwy]] isp= 21000 ponad 4 razy więcej niż najwydajniejsze opracowane do tej pory silniki jonowe.