Chinolony: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 3:
to grupa [[antybiotyk|antybiotyków]] o działaniu bakteriobójczym.
Ich działanie przeciwbakteryjne zależy od inhibicji
[[topoizomeraza|gyrazy DNA]] (bakteryjna topoizomeraza II i IV). Podawane są doustnie, dobrze wchłaniają się z przewodu pokarmowego.
==Podział==
Ta szeroka grupa antybiotyków jest podzielona na 4 grupy, zwane
Linia 21:
** [[lomefloksacyna]]
** [[temafloksacyna]]
* III generacja (fluorochinolony)
** [[gatifloksacyna]]
** [[grepafloksacyna]]
Linia 32:
** [[klinafloksacyna]]
** [[trowafloksacyna]]
==Zakres działania i wskazania terapeutyczne==
Poza nielicznymi wyjątkami (np. kwas pipemidowy w zakażeniu dróg moczowych) chinolony pierwszej generacji nie są już stosowane.
Fluorochinolony drugiej generacji stosowane są głównie w zakażeniach bakteriami Gram-ujemymi, działają też na patogeny atypowe (''Chlamydia'', ''Mycoplasma'' i ''Legionella''). Wskazania do stosowania to głównie zakażenia powodowane przez ''Salmonella'', ''Shigella'', ''Legionella'' oraz ''Campylobacter'' a także zakażenia układu moczowego przez ''Pseudomonas aeruginosa'' i układu oddechowego u chorych na mukowiscydozę. Wrażliwe są również prątki ''Mycobacterium tuberculosis'' odpowiedzialne za wywoływanie gruźlicy. Paciorkowce i gronkowce są zwykle oporne.
Fluorochinolony trzeciej generacji cechują się wyższą aktywnością wobec bakterii Gram-dodatnich, głównie gronkowców i paciorkowców, lecz mają mmniejszą aktywność wobec bakterii Gram-ujemnych. Działają na patogeny atypowe silniej niż fluorochinolony drugiej generacji.
Chinolony czwartej generacji są aktywne głównie wobec bakterii beztlenowych i Gram-dodatnich oraz atypowych patogenów oddechowych.
==Działania niepożądane==
Występują rzadko, lecz mogą przyjąć postać ciężkich reakcji zmuszających do odstawienia leku. Najczęściej są to zaburzenia ze strony przewodu pokarnowego (nudności, wymioty, biegunka), Bardzo rzadko pojawiają się zaburzenia neurologiczne pod postacią bólów głowy, senności, zaburzeń widzenia, niepokoju a nawet psychozy i drgawek. Może dojść do uszkodzenia wątroby lub nerek. Istnieje ryzyko skórnych reakcji uczuleniowych, lecz najczęstszym objawem skórnym jest fototoksyczność, sprawiająca że podczas stosowania chinolonów należy unikać światła słonecznego. Z innych objawów obserwowano ból i obrzęk stawów, uszkodzenie ścięgien (zwłaszcza ścięgna piętowego) a także zaburzenia rytmu serca.
==Mechanizmy oporności bakteryjnej na chinolony==
Oporność wykształca sie na kilka różnych sposobów:
Linia 47 ⟶ 49:
Oporność szczególnie szybko narasta wśród bakterii Gram-dodatnich, u ''Enterobacteriaceae''
proces ten zachodzi wolniej
==Bibliografia==
W. Kostowski, Z. S. Herman ''Farmakologia. Podstawy farmakoterapii.'' Wydawnictwo Lekarskie PZWL 2003 ISBN 83-2003350-0
{{hmed}}
[[Kategoria:Antybiotyki]]
| |||