{{dopracować|niech ktoś usunie tę rusałkę z nazwy hasła}}
'''Topielica''' W wierzeniach słowiańskich żeński odpowiednik [[topielec|topielca]].
'''Topielica''' ([[wodnica]], [[brodawica]], [[wodjanicha]]) - [[demon]] słowiański rodzaju żeńskiego, jedna z [[rusałka|rusałek]]. Topielice zamieszkiwały zbiorniki wodne: [[jezioro|jeziora]], [[rzeka|rzeki]], [[bagno|bagna]]. Swoim pięknym ciałem i urokliwym śpiewem wabiły kapiących się mężczyzn, by pozbawić ich życia (stąd nazwa 'topielica'). Topielice ukazywały się głównie w czasie pełni księżyca. Według wierzeń słowiańskich żywiły się promieniami światła księżycowego. W czasie zimy przebywały w zbiornikach wodnych. Od wiosny do jesieni przesiadywały na nadbrzeżnych drzewach, których gałęzie zwisały nad taflą wody. Czasami można było je zobaczyć, gdy czesały swoje długie włosy. Topielice (wodnice) lubiły tańczyć i śpiewać. Jeśli ujrzały człowieka, to otaczały go kręgiem i porywały do zabawy. Nieszczęśnik musiał tańczyć, dopóki nie umarł z wyczerpania. Zapewniały [[rybak]]om dobre połowy lub niszczyły sieci i wywracały łodzie - w zależności od humoru. W wierzeniach Słowian południowych (brodawica) to demony raczej przyjazne i nie czyniące nikomu krzywdy. Wśród Słowian północnych (wodjanicha) miały opinię raczej złą - torturowały i uśmiercały ludzi.
Topielice - w wierzeniach [[Słowianie|Słowian]] - niezwykle piękne i młode dziewczęta, nagie lub ubrane w białe szaty i jasnozielone spódniczki, o cerze bladej i długich włosach, nosiły na głowach wianki z ziół lub złote przepaski. Topielicom składano ofiary z jajek. Wierzono, że można się ustrzec przed nimi przez wiązanie wstążek na drzewach, których gałęzie zwisały nad wodą.
