Oliviero Carafa: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
lit. |
|||
Linia 1:
'''Oliviero Carafa''' (ur. [[10 marca]] [[1430]] - zm. [[20 stycznia]] [[1511]]) - włoski duchowny, [[kardynał]].
Urodzony w Rzymie w rodzinie hrabiów Matalona. Studiował w Neapolu, uzyskując tytuła doktora prawa. 18 listopada [[1458]] wybrany arcybiskupem Neapolu. Zrezygnował z tej funkcji 20 września [[1484]] na rzecz swojego brata Alessandro. W okresie sierpień [[1503]] - kwiecień [[1505]] ponownie zarządzał archidiecezją jako administrator apostolski. W 1467 na prośbę króla Neapolu Ferdynanda I [[Paweł II]] mianował go kardynałem-prezbiterem kościoła SS. Marcelino e Pietro, który 3 lata później wymienił na kościół S. Eusebio. W grudniu [[1471]] [[Sykstus IV]] mianował go legatem w królestwie Neapolu oraz admirałem floty papieskiej. Odniósł kilka znaczących zwycięstwem nad flotą turecka - przyniosły mu one sławę wybitnego dowódcy wojskowego, którą cieszył
W [[1483]] został kardynałem-biskupem Sabiny i subdziekanem Św. Kolegium Kardynałów. Za pontyfikatu [[Innocenty VIII|Innocentego VIII]] z powodzeniem działał jako ambasador królestwa Neapolu w Rzymie. Na [[konklawe 1492]], które wybrało [[Aleksander VI|Aleksandra VI]], był wysuwany jako kandydat do tiary. Carafa, który głosował przeciwko kandydaturze Rodrigo Borgii, został jego następcą na funkcji [[Dziekan kolegium kardynalskiego|dziekana Św. Kolegium Kardynałów]], jednak dopiero w listopadzie 1503r. objął przypisaną do tej funkcji diecezję podmiejską Ostia e Velletri. Pomimo, że od [[1473]] pełnił obowiązki protektora zakonu [[dominikanie|dominikanów]], nie podjął sie obrony [[Girolamo Savonarola|Savonaroli]] w [[1497]]. Stał na czele komisji komisji kardynalskiej mającej przygotować projekt reformy Kościoła ([[1497]]), był też członkiem komisji d/s finansowania krucjaty ([[1501]]). Za pontyfikatu [[Juliusz II|Juliusza II]] był jednym z jego najważniejszych doradców. W [[1510]] roku z powodu zaawansowanego wieku uzyskał dyspensę od czynnego uczestnictwa w pracach Św. Kolegium Kardynałów. Zmarł w Rzymie mając niespełna 81 lat, ciesząc sie opinią mądrego sługi Kościoła.
| |||